ตื่นตีห้าหน้านิ่วหิ้วกระเป๋า
ออกจากเหย้าย่ำบนถนนใหญ่
รถตู้จอดประจำนำเจ้าไป
ศูนย์เรียนใหม่ริมคูประตูเวียง
แลสลอนล้วนเด็กตัวเล็กหลับ
บ้างปะหงับพับคอไหล่งอเฉียง
พิงเบาะหลังนั่งโงกโยกเยกเอียง
เดินรายเรียงเข้าใกล้ไหว้อาจารย์
เรียนช่วงเช้าเนื้อหาวิชาหนัก
หยุดเที่ยงพักต่อคิวหิวอาหาร
ผักเนื้อนมขนมไข่ตักใส่จาน
ผิดที่บ้านเช้าเย็นเส้นมามา
เรียนบ่ายก็ยังมั่วชั่วโมงต้น
หนีไม่พ้นประวัติถัดภาษา
ศุกร์ถึงมีท้ายวันสันทนา
มืดคาตาซ่อมเสริมเพิ่มไอคิว
เสาร์อาทิตย์มากมายเข้าค่ายกลุ่ม
ร่วมชุมนุมฝึกงานเกณฑ์ผ่านฉิว
เรียนพิเศษถามตอบทดสอบติว
เกรดสูงลิ่วหนึ่งนำในตำบล
ไหนหลักสูตรระคนเรียนปนเล่น
มิมุ่งเน้นเท่าไรวัยต้นต้น
เรียนทั้งปีไม่ว่างช่างพิกล
หรือเบื้องบนบ้าเบลอเอ๋อหลงทาง
รพีกาญจน์
