กลบทกวางเดินดง (หลวงนายชาญภูเบศร์ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน ฯ)
๐-------------------------๐
อกเอ๋ยอกประหลาดจริงพี่นิ่งเฉย
โอ้เอ๋ยผิดคิดไม่เหนจะเปนเลย
เสียดายเอ๋ยที่พี่เคยสงวนงาม
นิจาเอ๋ยหมิได้หมายจะหน่ายจิตร
สมรเอ๋ยใจเปนไรคิดเปนสองสาม
เจ้าพี่เอ๋ยสู้อดส่าห์พะยายาม
น้องเอ๋ยงามแล้วหฤๅน้องทำหมองเมิน
แนนางเอ๋ยสัญาไว้หย่างไรเล่า
เจ้าเอ๋ยลืมไปหฤๅแจ้งจึงห่างเหิน
ครั้งนี้เอ๋ยหฤๅว่าปะทุระเพลิน
อกเอ๋ยอกโอ้สเทินเอาลอยลอย
นิจาเอ๋ยแสวงผลก็เปนพิศม์
เสียดายเอ๋ยป่วยการคิดมาติดสอย
น้องเอ๋ยเตือนก็แต่เบือนตะบิดตะบอย
นางเอ๋ยคอยข่าวหายหลายวี่วัน
นุชเอ๋ยนุชแม้นว่ามีที่ขัดขวาง
เจ้าเอ๋ยพร้องเถิดอย่าพรางข้อคำขัน
ยอดรักษเอ๋ยพี่ไม่หวังรังแกกัน
เจ้าพี่เอ๋ยจะทำขวันสรรพ์สิ่งงาม
อกเอ๋ยซึ่งซ่อนเงื่อนเฟือนฝากแฝง
นางเอ๋ยแหนงใจนี้เจบเหมือนเหน็บหนาม
เจ้าเอ๋ยตรองเถิดอย่าหมองประมาณความ
น้องเอ๋ยงามไหนก็ตามจะหาฤๅ
สมรเอ๋ยพี่ว่าหวังให้ยั้งคิด
อกเอ๋ยควันนี้จะปิดมิดอยู่หฤๅ
คนเอ๋ยอันที่จะคั้นปลาสองมือ
เจ้าเอ๋ยเจ้าเขาจะฦๅกระหมั่งนาง
น้องเอ๋ยพี่ว่านี้ด้วยสุจริต
เออเอ๋ยผิดก็ควรผ่อนให้หย่อนบ้าง
น้องเอ๋ยพี่พิดไสมยังไม่จาง
จึงกล่าวกลอนวอนเปน
กวางเดิรดงเอย ฯ
(หลวงนายชาญภูเบศร์ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน ฯ)
กลบทกวางเดินดง พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
..- ให้มีคำว่า "เอ๋ย" อยู่ในคำที่ ๒ หรือคำที่ ๓ ของทุกวรรค แล้วแต่เนื้อหาและความเหมาะสมของสำนวนนั้น
** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งใน "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
...-๐ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...
•
กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์ คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
