กลบทภุมรินเชยทราบเกสร  
                               จาก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)

                                           ๐ ว่าพระคุณทูลเกล้าจักเศร้าโศก       
                                           ว่าพระคุณจุลโลกจะลับไศล
                                           พระเจ้าพ่อจะทรงพิราไลย          
                                           พระเจ้าพ่อจะพึ่งใครไฉนนึก

                                           โอ้พระองค์ทรงเกล้าของลูกเอ๋ย       
                                           โอ้พระองค์ไม่เคยในการศึก
                                           พระปิ่นเกศอยู่ในป่ามหาพฤกษ์      
                                           พระปิ่นเกศท้าวสถึกไม่ตรึกตรอง

                                           พระทูลกระหม่อมมาถลำเพราะคำพาล   
                                           พระทูลกระหม่อมหลงหวานพรานไพรสอน
                                           พระจะทรงแต่มหาโศกาวรณ์      
                                           พระจะทรงทุกข์ร้อนอุรารัก

                                           พระจอมเจ้าจักเศร้ากันแสงโศก      
                                           พระจอมเจ้าจะวิโยควิญญานัก
                                           โอ้พระร่มโพธิ์ทองของลูกรัก      
                                           โอ้พระร่มโพธิ์จักจักนิรา

                                           พระไทยท้าวจักทุกข์ถึงชนนี      
                                           พระไทยท้าวจะทวีเทวศหา
                                           พระกายจักเศร้าเพราะพระราชอาชญา      
                                           พระกายจักต้องพันธนาห้าประการ

                                           พระคุณเอ๋ยเคยเสวยสุธาโภชน์      
                                           พระคุณจะต้องเสวยโทษต่างอาหาร      
                                           พระทรวงเคยทรงเครื่องอันสุคนธาร      
                                           พระทรวงจะทรงแต่สงสารต่างเครื่องทา

                                           พระโสตเคยสดับเสียงแห่งดุริยางค์      
                                           พระโสตจะทรงแต่เสียงครางคร่ำครวญหา
                                           พระเนตรเคยทอดทัศนานางร่อนรา      
                                           พระเนตรจะได้ทัศนาแต่ท่าประจาน

                                           พระท้าวเคยบรรทมเหนือแท่นรัตน์      
                                           พระท้าวจะนอนเหนือปัถพีฐาน
                                           พระองค์เอ๋ยเสวยเครื่องสุวรรณกาญจน์   
                                           พระองค์จะทรงแต่กระบาลน่าเวทนา ฯ
                                                    ๑-----------------------๑


กลบทภุมรินเชยซาบเกสร    ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๔๐ ของตำรากลบทศิริวิบุลกิตติ์
                                           พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
            
   ๐.) กำหนดให้ซ้ำคำ ๒ คำต้นวรรค ภายในบาทเดียวกันของกลอน โดยซ้ำวรรคสดับ คู่กับ วรรครับ (วรรค ๑ กับ ๒)  และ ซ้ำวรรครอง คู่กับ วรรคส่ง (วรรค ๓ กับ ๔)  โดยคำเหล่านี้จะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ในแต่ละบาทจนจบสำนวนกลอนนั้น ๆ

** กลบทนี้มีที่มาปรากฏแต่เพียงใน "กลบทศิริวิบุลกิตติ์"   ไม่มีปรากฏใน "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

              ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
               ...-๐  Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...

                              
                                    • กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย ^คลิก
                              

เสนาะกานท์ชรรินพิณอักษร
เสนาะกลอนกลบทรสภาษา
สนุกสานหว่านคำจำนรรจา
สนุกอารมณ์กรุ่นสุนท(ะ)รีย์

ก็เผลอตนคลอเสียงสำเนียงขาน
ก็เผลอมานเพราะลบองผ่องวิถี
ประหนึ่งโลกหยุดเขยื้อนเคลื่อนสรีร์
ประหนึ่งชีวะห่างร้างระทม

ศรีเปรื่อง
๒๑ ก.ย. ๒๕๕๖