ในความสวย

ในความสวย

สองภาพต่าง วางอารมณ์ เหมือนขมขื่น
เคยระรื่น เริงใจ ใยแปรผัน
มีใครทำ ให้ช้ำชอก จงบอกพลัน
เพื่อช่วยกัน หาทางคลาย หลายหลายแนว
- - รุจิเรข อภิรมย์ - -

ไม่มีใคร ไหนมา จะกล้าแหยม
ขืนเข้าแจม คงน่วม อ่วมเป็นแถว
สับละเอียด เพียงเฉียดนิด เมื่อคิดแซว
ไม่ต้องแจว จบที่จอด ยากรอดตาย
- - ภ.ภาพวาด - -

แล้วไยขรึม ซึมเศร้า เล่ายอดหญิง
ถ้าเก่งจริง ก็จ้องเดือน เหมือนจุดหมาย
ทำสีหน้า ให้ระรื่น ชื่นใจกาย
มองแล้วหาย ห่วงเห็น เป็นสุขจริง
- - รุจิเรข อภิรมย์ - -

ยิ้มกว้างกว้าง อย่างนี้ นี่ใช่ไหม
ละลายใจ เกินคาดกว่ามาดนิ่ง
หากฉันขรึม ซึมอยู่ ดูประวิง
คงอยากวิ่งหนีกัน อย่างนั้นซี
- - ภ.ภาพวาด - -

ใช่แล้วจ๊ะ จะบอกให้ ได้รู้คิด
หากพินิจ จะเห็นความ งามโฉมศรี
พักตร์เจ้าเหมือน เดือนเพ็ญ เด่นงามดี
ในปัฐพี ยากมีใคร ได้เทียมเธอ
- - รุจิเรข อภิรมย์ - -

ชมซะเกิน เขินนัก ชักอายนะ
ใช้วาทะ คมกริบ หยิบเสนอ
เพียงเนื้อกาย ภายนอกดอกนะเออ
อย่าได้เพ้อ เดี๋ยวก็เหี่ยวเดี่ยวก็ยาน
- - ภ.ภาพวาด - -

อันสังขาร ยานเหี่ยว ไม่เกี่ยวหรอก
สิ่งภายนอก ตอกย้ำ ถึงคำขาน
ทุกสิ่งไซร้ ไม่อยู่เกิน ให้เนิ่นนาน
อันตรธาน สุดท้าย คล้ายคล้ายกัน
- - รุจิเรข อภิรมย์ - -

ต้องภายใน ใช่จริง เป็นสิ่งแท้
ที่ควรแล ให้ลึก อย่านึกหยัน
คือเสน่ห์ ของมนุษย์ จุดผูกพัน
เพราะกรองกลั่น จากใจ ใช้เชื่อมโยง
- - ภ.ภาพวาด - -

ปัญญาเลิศ ประเสริฐแท้ แม่คุณเอ๋ย
ไม่คิดเลย ว่าจะปราม ให้ข้ามโขง
อันดวงจิต คิดให้ซึ้ง จึงจรรโลง
ให้สุดโด่ง ปุถุชน คนทั่วไป
- - รุจิเรข อภิรมย์ - -

คือความจริงเหนือจริง เป็นสิ่งก่อ
ถึงจะต่อ สัมพันธ์มิตร นี้ชิดใกล้
ด้วยคุ้นเคย นิยามความจริงใจ
จึงมิให้ คุณค่า กับหน้าตา
- - ภ.ภาพวาด - -

จะรักใคร จึงให้ตรอง มองที่จิต
หากเขาคิด บิดเบือน เหมือนมิจฉา
ปรากฏบ่อย ก็ถอยห่าง หรือร้างรา
อย่าปรารถนา มาเป็นคู่ จงรู้เอย
- - รุจิเรข อภิรมย์ - -

***ภาพขอขอบคุณ "อารุจ"นะคะ สนุกมากๆเลยค่ะ ^__^~

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ในความสวย (อ่าน 27277 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้