เราป่วยไม่สบายมาหลายวัน
จิตใจนั้นกระวนกระวายหา
อยากมีคนรู้ใจช่วยให้ยา
แต่ไหนหวาไม่มีที่เห็นใจ
มีแต่รอสาวบ้านกลอนน้อย
แต่ก็กร่อยไม่เห็นสักคนไหน
ที่จะส่งยิ้มมาหาทันใด
จึงต้องรอต่อไปให้สงสาร
ภารกิจเบื้องต้นค้นหาฝัน
ทุกทุกวันหมั่นนึกฝึกให้ด้าน
เพื่อจะเดินสายกลอนผ่อนใจบาน
เรีบเรียงกานท์มาใหม่ใจรื่นเริง
