** เจียม **


อย่าเย่อหยิ่ง  จองหอง  ลำพองหาญ
คชสาร  ราชสีห์  ยังมีหงอย
ถึงคราววน  จนตรอก  หอกรอคอย
ชีวิตคล้อย  ลอยขาด  อนาถแด

เกิดมาแล้ว  แก้วตา  กรรมอาศัย
ไม่มีใคร ไหนพ้น  หล่นกระแส         
หมิ่นหยามเหยียด  เกลียดกัน  เท่านั้นแล
ทุกข์เกิดแน่  แท้เที่ยง  ควรเลี่ยงลอง........

จะยากดี  มีโล่  โธ่ท่านเอ๋ย
ใช่ไม่เคย  ทุกข์ทน  ระคนหมอง
เรา.เขา.ท่าน  จารจรด แล้วทดลอง     
อย่าผยอง  เหยียบย่ำ  ด้วยน้ำคำ

ก่อกำเนิด  เกิดดับ  ลาลับล่วง
ต้องติดบ่วง  ห้วงเหว  เลวถลำ     
มัจจุราช ผงาดบี้  วิถีนำ         
วีรกรรม  ช้ำนี้   ชี้วิญญาณ     


              :066: