ตามหา"ท่านย่ำต๊อก"

%...ผู้เฝ้ารอ...%

มโหรีปี่พาทย์เมื่อขาดสาย
สรรพสำเนียงพลันหายให้โหยหา
ทรวงสัมผัสรัดรึงตรึงอุรา
เหลือถวิลจินตนาและอาลัย

มิอาจคลายคิดถึงคะนึงนิจ
วนเวียนเข้าเราจิตดั่งชิดใกล้
เสียงเพลงพิณจินต์ก้องห้องหทัย
ดั่งฟ้าใหม่ฉายฉานเมื่อผ่านคืน-

ไร้เดือนดาวพราวฟ้าดั่งคราค่ำ
ไร้มืดดำด้วยแดดส่องดาษดื่น
ไร้น้ำค้างแลหมอกแดดหลอกกลืน
ไร้ชุ่มชื่นเย็นย่ำอย่างค่ำมี

ยังมิวายคิดถึงคะนึงหา
นวลแห่งแสงจันทาครั้งคราที่-
ส่องโลมไล้ทั่วพื้นปฐพี
เหมือนใจที่พิศวาสมิคลาดครา

ยามปี่พาทย์ขาดสายด้วยสิ้นเสียง
เดือนดาวเพียงลับหายจากปลายฟ้า
ใช่อาดูรสูญสิ้นจินตนา
เพียงหลับตาเสียงแสงก็แจ้งจินต์

ดั่งทรวงพี่นี้ให้ไว้กับน้อง
แม้นฝนตกฟ้าร้องใช่หมองสิ้น
แม้นน้ำหลากดินแล้งทั้งแผ่นดิน
ใช่พังภินท์ทั้งภพจนลบเลือน

กาลหน้าหนาวหน้าแล้งฤาหน้าร้อน
แสร้งบั่นทอนอย่างไรได้เสมือน
แค่ตอกย้ำซ้ำซากมาฝากเตือน
เข้าเยี่ยมเยือนเพื่อนไกลไปตามกาล

ด้วยใจหนึ่งดวงนี้อยู่ที่ไหน
จะพาดินน้ำลมไฟไปผสาน
รวมจิตกายด้วยกันทั้งขันธมาร
ให้พ้นผ่านภพชาติไร้อาชญา

ให้เนิ่นนานปานฟ้า-ดินสลาย
มิลับหายจากใจปรารถนา
ให้ดับแล้วซึ่งสุริยันและจันทา
มิลับลาจากรักนี้ได้เลย

แม้นไร้บุญหนุนพามาจากไหน
ไร้สวรรค์ชั้นใดมาให้เอ่ย
ไร้ดาวเดือนดวงใดมาให้เชย
อย่าไร้เลยจากเจ้าผู้เฝ้ารอ

๐๐๐ย่ำต๊อก๐๐๐

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ตามหา"ท่านย่ำต๊อก" (อ่าน 10093 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้