ดอกตะล่อม

เหนือสุดเขตสยามนามแม่สาย
ถิ่นเจียงฮายเจียงแสนแคว้นบ่ะเก่า
ลูกแม่ญิงฮ่างยังสะอางเลิงเลา
ทิ้งแม่กกหันเข้าเจ้าพระยา

เอาบัวหลวงฮ่มเย็นเป็นตี้เปิ้ง
เปิ้นมาฮอดมาเติงเบิ่งงานว่า
ย้อนเยี๊ยะงานจ้วยแม่ป้อบ่ใจ้กา
ใจ๋จ้างงามแต้แต้นาน่ายกเยิง

เด็ดดอกบัวปู่จาบุญปาปั๋น
บ่มีวันปุ๊ดตืนคืนบุญเจิ่ง
อยู่แป๋ดอยหมอกลอยพลอยร่ำเปิง
จากมาเติงเป็นเอื้องออกกลางหมอกควัน

ตุ๊กเต้าใดไผผิดใดจ้างมันเต๊อะ
ทนหน้าเซอะหน้าง่าวไผเล่าขวัญ
ไผจะกี๊ยดไผจะโขดบ่โต๊ดกัน
ทำบ่ฮู้บ่หันปากมันเพอะ

ไผจะจ่มจะแจ้งก็จ้างไผ
เฮาว่าดีบ่สนใจ๋ไผสะเออะ
บ่แต่งกลิ่นดอกหอมหื้อดอมเลอะ
ตี้ไผเจอะป๊บหวานพานเด็ดไป

เป็นดอกงามตี้ใจ๋เอ๋ยบ่เผยหอม
ดอกตะล่อมจะหื้อดอมหอมไฉน
แต่หอมตี้ใจ๋คะยอมหอมข้างใน
บ่มีไผจะหน่ายจะก้ายนาง

อ้ายคนนิ๋มคนง่าวจาวบัวหลวง
อ้ายบ่ลวงขี้จุ๊หื้อบุหาง
บะเดี๋ยวนี้ลูกป้อจายอ้ายพักวาง
หัวใจ๋ว่างทั้งทรวงหื้อดวงแด

ดอกตะล่อมงามแต้จากแม่กก
จากอ้อมอ๊กอ้อมใจ๋ไกล๋เมืองแม่
อย่าหลงเจื้อน้ำกำจายง่ายเจียวแน
เจื้ออ้ายแน่ตี้ซู๊ดบ่ปุ๊ดตืน

กลอนจีบสาวเหนือเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ไม่รู้เขียนถูกหรือผิดยังไงนะครับ
เห็นที่นี่คนเหนือหลายคน เลยนำความคิดถึงอดีตมาแสดงออก
หาคำอยู่หนึ่งอาทิตย์ แต่งกลอนครึ่งคืน กลอนแห่งความพยายาม
แต่งไปให้ใหม่อีกหนึ่งกลอน เธอบอกว่ากลอนเก่า (ดอกตะล่อม) ให้เพื่อนไปแล้ว
ไม่ต้องเขียนมาให้อีกแล้ว ...ชีวิต...

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ดอกตะล่อม (อ่าน 6099 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้