---ในวันที่เหงาหงอย---
โดย Orion264(มือขวา)
๑ กันยายน ๒๕๕๕
วันไร้เธอเพ้อเหงาเงาไม่เห็น
ความเยือกเย็นเข้าสุมซุ่มหมดหวัง
เปลี่ยวใจนักรักเซาเศร้าลำพัง
เหมือนถูกขังยังดาวด่าวดิ้นแด
ความพิเศษของกลอนบทนี้
ถ้าจะสังเกตให้ดี กลอนนี้แม้จะดูผิวเผินแล้วคล้ายกับกลอนทั่วไปเป็นอย่างมาก
แต่ทว่าในความเหมือนย่อมมีความแตกต่าง เพราะกลอนนี้เป็นกลอนเล่นเสียงเล่นคำ
คือคำสัมผัสระหว่าคำที่ ๕ กับคำที่ ๖ นั้นต้องใช้เสียงสระและพยัญชนะเดียวกัน
แต่ให้ต่างกันที่ระดับเสียง(คือวรรณยุกต์)และความหมาย และต้องเขียนเช่นนี้ตลอดบท
จึงอาจนับได้ว่า กลอนนี้ เป็นกลบทประเภทเล่นคำชนิดหนึ่งได้
