Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา >> นิยายกลอน ตอน ความรักเรา
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: นิยายกลอน ตอน ความรักเรา  (อ่าน 4806 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ภ.ภาพวาด
ผู้มีจินตนาการ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:122
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 26
จำนวนกระทู้: 48


เว็บไซต์
| |
นิยายกลอน ตอน ความรักเรา
« เมื่อ: 01, กันยายน, 2555, 01:15:30 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: นิยายกลอน ตอน ความรักเรา







o รักเริ่มต้น ตรงไหน ยังไม่รู้
เราไปมา หาสู่ อยู่นานเนิ่น
ผูกสนิท ชิดข้าง ทุกทางเดิน
จนเพลิดเพลิน สัมพันธ์ อันแสนดี

o ร่วมงานกัน สรรสร้าง แนวทางเริ่ม
คอยต่อเติม เพิ่มไอเดีย เคลียร์วิถี
แก้ปัญหา สารพัน ที่มันมี
ด้วยใช้ความ สามัคคี นี้เป็นทุน

o แม้เหนื่อยหนัก พักผ่อน ตอนไปเที่ยว
ก็เก็บเกี่ยว ความสวยงาม ความอบอุ่น
เพื่อเพิ่มแรง กำลัง ตั้งสมดุล
ให้กระตุ้น เดินหน้า เข้าท้าชน

o ทำอะไร หลายอย่าง ต่างต่างนั้น
เคียงข้างกัน ตลอด รอดเป็นผล
ทุกข์และสุข คลุกคละ มีปะปน
ตามถนน ชีวิต พิชิตมา

o แล้ววันนี้ ที่ใจ เพิ่งได้รู้
มีเธออยู่ ทุกห้อง เรียกร้องหา
กุมมือเกาะ เพราะหวั่น สัมพันธ์ลา
หยาดน้ำตา ไหลแต้ม บนแก้มปราง

o เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ร้อนในอก
หัวใจตก ลงสุด ฉันทรุดร่าง
เลือดไหลนอง ท้องถนน บนหนทาง
ฝนเทพร่าง แดงทั่ว ฟ้ามัวเทา

o "รถซีดาน คันงาม ความเร็วจัด
แล่นเข้าอัด ร่างสูง มุ่งเป็นเป้า
ลอยกระเด็น เห็นตำตา ต่อหน้าเรา
สืบสองเท้า เข้าไปใกล้ ใจเต้นรัว

o พูดไม่ออก นอกจากมอง แล้วร้องไห้
เสียงใครใคร ตะโกนร้อง ก้องในหัว
ยินเสียงหวอ รถร่วมมา ตาพร่ามัว
ความหวาดกลัว จู่โจม โถมทับใจ

o  พลันสติ วูบหาย กายล้มพับ
มิรู้หลับ เลยผ่าน นานแค่ไหน
พอฟื้นมอง ร้องถามความออกไป
เขาเป็นไงบ้างนะ กับอาการ"

o และตอนนี้ นั่งเคียง ข้างเตียงเขา
ซบหน้าเรา กับหลังมือ สื่อใจผ่าน
อยากช่วยแบ่งเจ็บมี ที่ทรมาน
เพื่อสมาน แผลบนกาย ให้หายพลัน

o หยาดน้ำตา ไหลอาบ ไม่อาจนับ
นิ้วมือเธอ ค่อยขยับ ตอบรับฉัน
เพียงไม่นาน เกินรอ ต่อจากนั้น
เขาลืมตา มองกัน ในทันที

o เสียงแหบแห้ง แกล้งเย้า ให้เรายิ้ม
บอก"นอนอิ่ม ไร้คนปลุก แสนสุขี"
คำพูดบอก เหมือนมอบ ปลอบฤดี
ความหมายมี คือยังไหว  คลายกังวล

o จากวันนั้น ไม่นาน อาการเขา
ก็ทุเลาเบาดี ที่เห็นผล
เปิดหัวใจ ให้สิทธิ์ ลองคิดค้น
ความรักมา เล่นกล แต่หนใด

o เมื่อซึมซับ รับรู้ ความรู้สึก
ซึ่งส่วนลึก มีกัน เกิดหวั่นไหว
สัมพันธ์เคลื่อน เลื่อนชิด สนิทใน
แล้วแลกแหวน แทนไว้ เชื่อมใจเรา
.........

ภ.ภาพวาด
ส.๑.๙.๒๕๕๕




รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, มยุเรศ เมรี

บันทึกการเข้า

..
สารบัญบทกลอน  "ภ.ภาพวาด"
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.061 วินาที กับ 23 คำสั่ง
กำลังโหลด...