ไม่มีอะไร ทำไมจึงถาม
ไม่มีนิยาม อย่าถามได้ไหม
ไม่มีคำตอบ ที่ชอบบอกใคร
ไม่มีอะไร แต่ใจถามมา
ฟังแล้วเหมือนงง ท่านคงไปคิด
ฟังเหมือนโรคจิต ที่คิดไปหนา
ฟังแล้วสงสัย ทำไมเขียนว่า
ก็เพราะเวลา มีค่าทุกวัน
จึงไม่อยากปล่อย ให้ลอยล่องหาย
มันน่าเสียดาย มากมายสีสัน
จึงจำต้องฝึก มันคึกสะงั้น
มิอยากให้มัน เสียวันไปฟรี
นึกแนวกลอนแปลก ว่ายแวกแนวคิด
หาใช่วิปริต เพราะจิตสุขขี
อยากร่ายเรียงถ้อย มากน้อยวจี
เขียนลงทันที น้องพี่อภัย
