เก็บผักเบี้ยผักบุ้งช้อนกุ้งฝอย
งมหาหอยหาปลาท่ามฟ้าใส
แสงแดดส่องต้องตนมิบ่นไย
กลางพฤกษ์ไพรไม้ป่าฟันฝ่าทน
กระเฉดทอดยอดยาวเคล้าผักบุ้ง
สะเดาทุ่ง กระถินกินจิ้มป่น
ปลูกฝักแฟงแตงล้านหว่านคละปน
กล้วยน้ำว้าสุกผล ล้นวิตามิน
กายผ่ายผอมซอมซ่อแค่พออยู่
มิเลศหรูดูพราวสาวนุ่งซิ่น
คาดเข็มขัดรัดกิ่วหิวชาชิน
นิจสินถิ่นสวน ทบทวนตรอง
นั่นคือใช่สมัยเยาว์เราหาหุง
ฟืนไฟฟุ้งคลุ้งคละหน้านวลหมอง
คืนตามไต้ ตะเกียงใช้เพียงมอง
แค่แสงส่องรำไรไม่เฟื่องฟู
ณ.บัดนี้...ชีวีมีผันผก
เลิกร้างรก กกกอขอหยัดสู้
พลิกผืนสวนครวญใคร่ไตร่ตรองดู
แล้วมุ่งสู่ฟ้าใหม่...ใช่ลืมตน
ยึดรากเหง้าเคล้าเคียงเพียงพ่อแม่
มั่นตรึงแน่แดใฝ่ไปทุกหน
พึ่งคุณหนุนจุนแท้แผ่ดาลดล
ฝังกมลจนชีวันฉันดับลง
Sasi