:049:

:035:

สักวาจิบกาแฟนอนไม่หลับ
อยากกินตับสาวน้อยสักหน่อยหนา
เห็นเธอออนแว่บแว่บคงแอบมา
ทำปึ่งชาไม่ชอบไม่ตอบกลอน

จิบชาร้อนดีกว่าคงพาหลับ
ช่วยระงับความเศร้าที่เข้ากร่อน
รอคำตอบทรามวัยก่อนไปนอน
ว่าจะอ้อนหรือจะอัดรีบจัดเอย

ไพร พนาวัลย์
 :059:

:020:

สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก 
เป็นรอยแยกแปลใจสาวใดหนา
ไยตัวเธอกล้าเดินเพลินอุรา
ต่อสายตามวลชนคนทั่วไป

ฉันเลยมองออกไปถึงได้รู้
จุ๊กกรู้คนนี้มีรอยไฝ่
ริมฝีปากแบบนี้บ่มีใคร
คนนั้นไซร์เมียฉันนั้นละเอย

 
คนช่างฝัน

:003:

:004: :003:

สักวา อากาศร้อนนอนตื่นบ่าย
ผ้ามากมายมิได้ซักกองหมักหมม
ข้าวก็ยังมิได้กลืนให้รื่นรมย์
แม้ น้ำ นม ก็มิได้ดื่มใดเลย

มองกระเป๋าเงินแสนแบนเหลือที่
คิดปรานี เมตตา โปรดอย่าเฉย
เป็นเจ้าภาพเลี้ยงขนม น้ำ นม เนย
ให้ผมเชยชื่นจิตสักนิดเอย

...................................

เปลวเพลิง

:a22:

สักวานมหกเดินตกท่อ
ไม่รีรอรีบรับไปกับพี่
ทั้งบีบนวดฉีดยาหลายนาที
เจ้าคนดีหายแล้วรีบแจวไกล

ได้กินนมลืมชาลืมตาแก่
ลืมกาแฟเคยกินหลงกลิ่นใหม่
พอแขนขาแข็งแรงเดินแซงไป
คงถูกใจนมกล่องไม่มองเอย

ไพร พนาวัลย์
 

สักวา พาเพลินรื่นเริงนัก
ทำงานหนักมาก็ได้ผ่อนคลายสมอง
เรียนทั้งวันได้ร่วมจดรินพจน์พร้อง
เป็นทำนองบทกวีที่ชื่นบาน

ขอให้ภาษาศรีกวีวากย์
ได้หยั่งรากฝังปลูกสู่ลูกหลาน
อักษราตราตรึงซึ้งพิชาน
นานเท่านานอย่าให้สิ้นไปเอย

......................................

เปลวเพลิง

:020: