อยู่แค่.....ตาย............
...................................
กระท่อมร้างกลางนา...หลังคาจาก
ขื่อคานฟากหักผุ...ทะลุเกลี้ยง
บรรยากาศเหว่ว้า..ข้ามีเพียง
หมาที่เลี้ยงเคียงคู่..อยู่สองตน
นอนคุ้ดคู้ดูแล...มิแปรเปลี่ยน
กินกันเตียนแบ่งปัน..วันละหน
ได้อาศัยกระต้อบเก่า..เหงาชอบกล
พอหลบฝนกันแดด...แผดเผากาย
กลางคืนหนาวร้าวรวด..ปวดหัวอก
น้ำค้างตกปรกผิว....ฉิวไม่หาย
ผ้าห่มเก่าขาดวิน...สิ้นสบาย
นอนกอดก่ายหมาดั่งหมอน..สะท้อนจัง
ทั้งตัดหญ้าหาฟืน..ยืนตรำแดด
แสงสอดแสดแผดเผา...เฝ้าแต่หวัง
อนาคตอยู่ที่ใจ..ไช่กำลัง
ทุกข์ประดัง ยังสบาย ร่างกายดี
นั่งมองฟ้าเคี้ยวข้าว..ราวกับบ้าน
มิสะท้านสะเทือน..เหมือนสุขี
ใครจะว่าบ้าบอ...ท้อไม่มี
ตราบชีวียังอยู่...สู้แค่ตาย....
