นำมาฝากจ้าา

ขอบคุณภาพจาก Internet

เพราะฉะนั้น
เราจึงไม่ค่อยเห็นผู้ชาย.."ร้องไห้"
เพราะว่าผู้ชาย
ไม่เคยรักผู้หญิงคนไหน จริง ๆ นั่นเอง

+ + ความรัก ก็ เหมือน ตด... + +

ความรักก็เหมือนตด : มักจะแอบเก็บเงียบไว้ เมื่ออัดอั้นจนทนไม่ไหวก็ได้แต่เปิดเผยออกมาเงียบ ๆ

ความรักก็เหมือนตด : ที่หากเผลอเสียงดังออกไปอาจจะเป็นเรื่องตลกสำหรับคนอื่น แต่มันก็ทำให้เราสบายใจที่ได้ระบายมันออกไป

ความรักก็เหมือนตด : ถึงแม้กลิ่นจะจางหาย แต่ก็ยังจำอยู่ในใจมิลืมเลือน

ความรักก็เหมือนตด : มีแต่คนที่เราต้องการให้รับรู้เท่านั้นถึงจะได้มันไปเต็มๆ(คนที่ อยู่ข้างหลังไง) คนที่เหลือรอบๆก็ได้เพียงเศษความรักยามเหงาเราไปเท่านั้น(ก็แค่ กิ๊กเอาไรมาก)

ความรักก็เหมือนตด : แม้กลิ่นจะแรงซักแค่ไหน ซักวันกลิ่นมันก็ต้องจางหาย แต่ยังเหลือบาดแผลในใจของผู้ที่ได้ดมและผู้ปล่อยมันออกมาตลอดไป ...

ความรักก็เหมือนตด : ถึงแม้จะอยู่ต่อหน้าคนคุ้นเคย(เพื่อนสนิท) ก็ยังไม่กล้าปล่อยมันออกมาเต็มแรงซักที

ความรักก็เหมือนตด : ตดที่แท้จริงย่อมออกมาจากรูตด.. ไม่ใช่จากปาก ความรักที่แท้จริงก็ย่อมออกมาจากใจมิใช่คำพูด

ความรักก็เหมือนตด : ยากที่จะยอมรับต่อหน้าคนอื่นว่าเป็นคนตด เท่า ๆ กับยากที่จะรับว่าดมมันเข้าไปเต็มปอด

ความรักก็เหมือนตด : แม้มองไม่เห็นด้วยตา แต่คุณก็รู้..ว่ามีอยู่จริง....

ความรู้ใหม่วุ้ยยยย :a013:

มีกระทู้นี้เพียงกระทู้เดียว ที่พอจะลงได้

ขอบคุณภาพจาก Internet

อื่มมม ขอบคุณน้ามู๋มากมายก่ายกองเกือบถึงหลังคา
กับความรู้ใหม่ ๆ เกี่ยวกับตด ซึ่งโอ่งเชื่อว่า
คนปกติธรรมดา คงไม่มีใครกล้าหาญ นำสาระความรู้เช่นนี้มาบอกกัน
แล้วคงไม่มีใครคิดได้แบบนี้ เยี่ยมค่ะ :035:

ขอบคุณภาพจาก เฟสบุ๊ค

ในห้องเรียนห้องหนึ่ง
อาจารย์เล่าเหตุการณ์หนึ่งว่า

เรือสำราญลำหนึ่งเจอมรสุมทางทะเล
เรือกำลังจะจมลง
บนเรือมีสามีภรรยาคู่หนึ่ง
กระเสือกกระสนมาถึงเรือชูชีพ，
บนเรือชูชีพมีเพียงที่ว่างที่เดียว，

ทันใดนั้น，
สามีผลักภรรยาไปข้างหลัง，
ตัวเองโดดขึ้นไปบนเรือชูชีพ。
ภรรยายืนอยู่บนเรือที่ค่อยๆจมลง，
ตะโกนไปที่สามีประโยคหนึ่งว่า....

เล่าถึงตอนนี้，
อาจารย์ถามนักเรียน :

พวกเธอเดา，
ผู้หญิงจะตะโกนว่าอะไร

พวกนักเรียนต่างโกรธเกรี้ยว，
ต่างพูดว่า :

ฉันเกลียดคุณ ฉันมันตาบอด

ณ ตอนนั้น
อาจารย์สังเกตเห็นนักเรียนคนหนึ่งไม่พูดไม่จาตลอดเวลา，
ก็เลยถามเขา

นักเรียนคนนี้พูดว่า :

อาจารย์ หนูคิดว่าผู้หญิงคงจะตะโกนว่า
ดูแลลูกเราให้ดีดีนะคะ

อาจารย์ตกใจ ถามว่า :

เธอเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้แล้ว ใช่ไหม

นักเรียนสั่นหัว :

ไม่เคย แต่ตอนแม่หนูป่วยหนักก่อนตาย ได้พูดแบบนี้กับพ่อหนูค่ะ

อาจารย์ซึ้งใจและพูดว่า :

คำตอบถูกต้อง
เรือจมลงไปแล้ว，
ผู้ชายกลับไปถึงบ้าน，
เลี้ยงดูบุตรสาวตามลำพังจนโต

หลายปีผ่านไป
ผู้ชายป่วยตาย，
ลูกสาวจัดข้าวของของพ่อ
พบไดอารี่ของพ่อ

ที่แท้
พ่อกับแม่ไปเที่ยวเรือสำราญ
แม่ก็ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย
เงื่อนเวลาแห่งความเป็นความตาย，
พ่อใช้โอกาสเดียวนั้นที่จะรอดชีวิต

เขาเขียนในไดอารี่ว่า
ฉันอยากจะจมลงใต้ทะเลพร้อมเธอ
แต่ฉันทำไม่ได้
เพื่อลูกสาว ฉันจำต้องให้เธอ
นอนหลับยาวอยู่ใต้ทะเลลึก

นิทานเล่าจบ
ห้องเรียนเงียบกริบ，
อาจารย์รู้ว่า
นักเรียนต่างก็เข้าใจนิทานเรื่องนี้กันหมดแล้ว

ความดีและความชั่วในโลกนี้
บางครั้งดูสับสนไม่ชัดเจน
แยกแยะไม่ออก，

เพราะฉะนั้น
อย่า，ตัดสินคนอื่นแบบผิวเผิน

คนที่ชอบแย่งจ่ายบิลก่อน
ไม่ใช่เพราะมีเงินมากไป
แต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินทอง

เวลาทำงาน คนที่ยินดีทำมากกว่าคนอื่น
ไม่ใช่เขาโง่
แต่เขารู้หน้าที่

หลังจากทะเลาะกัน คนที่ขอโทษก่อน，
ไม่ใช่เขาผิด，
แต่เขารู้จักทนุถนอมคนข้างกาย

คนที่ยอมช่วยเหลือคุณ，
ไม่ใช่ติดค้างอะไรคุณ
แต่เขาเห็นคุณเป็นเพื่อนแท้

คนที่ส่งข่าวสารให้คุณบ่อยๆ
ไม่ใช่ว่างจนไม่มีอะไรทำ，
แต่เพราะว่าในใจเขามีคุณ

ขอบคุณ youtube.com

ขอบคุณ Anne Sarinnee Varatorn

ขอบคุณ Panida Naboon เพื่อนผู้ส่งต่อบทความ

ขอบคุณ มิตรภาพที่งดงามในบ้านกลอนน้อย
สำหรับการแบ่งปัน ไมตรีจิต และความอบอุ่น
คุณค่าที่หาซื้อไม่ได้ ใช้ใจแลกใจ

กรกช ขอขอบคุณทุกๆท่านครับ

แต่กรกชยังไม่หนีหายไปไหนนะ รักทุกคนจ้า

มิตรภาพที่ดี ไม่ใช่จะหากันง่าย ๆ ได้ทั่วไป ในโลกออนไลน์
เราต้องให้มิตรภาพที่ดีกับเขาก่อน แล้วเราจะได้กลับคืนมา
แต่ ณ บ้านกลอนน้อย แห่งนี้ มิตรภาพดีดี ไมตรีจิต มีมากมาย
บ้านน้อย มอบมิตรภาพที่ดี ให้กับฝน ตั้งแต่ฝนก้าวเข้ามา
จนทุกวันนี้ เป็นเวลา หนึ่งปีครึ่ง ฝนได้รับความอบอุ่นเสมอมา
เพื่อน ๆ ทุกคนแบ่งปันไมตรีจิต ถ้อยที ถ้อยอาศัย
มีน้ำใจ มีความจริงใจ ให้กันและกัน

คะ คุณกรกช "คุณค่าที่หาซื้อไม่ได้ ใช้ใจแลกใจ"
ฝนเห็นด้วยกับประโยคนี้ ณ บ้านน้อยแห่งนี้ มีจริงค่ะ

ขอบคุณ บ้านกลอนน้อย ที่แบ่งปันความรู้
แบ่งปันความอบอุ่น ไมตรีจิต มิตรภาพที่ดี ให้แก่ฝน
AddEmoticons00943

น้ำตาสิไหล
ซึ้งมาก

ขอบคุณภาพจาก Internet

อื่อๆๆๆๆ ซึ้งอ่า
แล้วหญ้าจะแสดงความคิดเห็นแบบไหนดี
อึดอัดมากตอนนี้คือ โหลดเกมส์มาแล้ว
เล่นไม่เป็นอ่า..เมื่อวานนั่งงมทั้งวันเลย

แล้วเห็นกระทู้หนึ่ง ตูมมาชวนหม่ำมะหุ่ง
หญ้าเห็นแล้วก็อยากหม่ำ แต่ปัญหาคือ
บ้านตูมอยู่ไหน จะไปหม่ำกันอย่างไร แง่ ๆๆๆ

ใส่สาระสักหน่อย เดี๋ยวโดนน้ามู๋เตะ ที่ปรึกษาเว็บต่อย
คุณแม่บ้านเตือน เพื่อน ๆ นินทา

หญ้าไม่ใช่กระสอบทรายนะ ขอบอก

ขอบคุณภาพจาก เฟซบุ๊ค ค่ะ

ขอบคุณภาพจาก Internet

แบบนี้ สาวๆคงชอบ

เก็บมาฝากจ้ะ
ขอบคุณภาพจาก facebook.com

(ขออภัย ไม่ทราบชื่อเจ้าของภาพจ้ะ)

-๐ ลูกโป่ง ๐-

ในงานสัมมนาแห่งหนึ่ง ผู้เข้าร่วมสัมมนาได้รับลูกโป่งคนละใบ
และถูกขอให้เขียนชื่อตัวเองลงบนลูกโป่ง
แล้วเอาไปใส่ไว้ในอีกห้องจนเต็ม
จากนั้น พิธีกรได้บอกให้ผู้เข้าร่วมสัมมนาเข้าไปในห้องนั้น
แล้วหาลูกโป่งที่มีชื่อตัวเองนำกลับออกมา
..................
ภายใน 5 นาที ห้องนั้นก็เหมือนเกิดจลาจล
ทุกคนต่างรีบหาลูกโป่งของตัวเอง
เหยียบลูกโป่งคนอื่น ทั้งดึง ทั้งดัน กระทบกระทั่ง ล้มลุกคลุกคลาน
สุดท้าย ไม่มีใครหาลูกโป่งที่มีชื่อตัวเองอยู่เจอเลย
...................
พิธีกรประกาศให้หยุด แล้วเริ่มกระบวนการใหม่อีกครั้ง
คราวนี้ เขาประกาศให้ทุกคนค่อย ๆ หยิบลูกโป่งที่อยู่ตรงหน้า
แล้วประกาศเรียกหาเจ้าของชื่อมารับลูกโป่งไป
ภายใน 3 นาที ทุกคนได้ลูกโป่งที่มีชื่อของตัวเองครบทุกคน
....................
พิธีกรสรุปให้ฟังว่า สังคมของเราเป็นอย่างนี้
ทุกคนต่างมุ่งหาความสุข (ลูกโป่ง) ของตัวเอง
โดยไม่สนใจคนอื่น ไม่เอื้ออาทร
ไม่แคร์แม้ต้องเหยียบย่ำความสุขของคนอื่น

แต่เมื่อใดที่ทุกคนมอบความสุข (ลูกโป่ง) ให้กับเพื่อนร่วมสังคมก่อนทีละคน
ทุกคนจะได้ความสุขเท่า ๆ กัน
ไม่ตกหล่นแม้แต่คนเดียว
.........................

ขอบคุณบทความดี ๆ จาก gun in thailand

	ผู้เขียน	หัวข้อ: นำมาฝากจ้าา (อ่าน 148000 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้