โล่งใจเลยค่ะ น้ำก็นั่งลุ้นเช่นกัน
ยินดีด้วยค่ะ คุณรพี  น้ำขอร่วม
ทานมาม่าด้วยคนนะคะ กำลังหิวพอดี

          :004:

เจ้าโชคดีก่อนหายจากบ้าน



หลังอาบน้ำเย็นวันได้ตัว



นอนซึมและหวาดผวา

แกนอนในกล่องกระดาษที่เห็นในภาพที่ 3 หน้าประตูทางเข้าข้างบ้านเป็นประจำ
เมื่อคืนที่ผ่านก็เช่นกัน ประมาณสามทุ่มแกหวาดผวาร้องดังลั่น ตะกุยตะกายประตู
ตาจ้องไปทางทิศตะวันออก ตัวสั่นเทา วิ่งเข้ามานอนในบ้าน ผมคิดขึ้นได้รีบจุด
เทียนธูปบอกเจ้าที่ กล่าวเรียกขวัญ เอาน้ำสรงพระธาตุวันมาฆบูชาเมื่อปี 2556
ลูบโลมทั่วร่าง สักครู่แกเดินออกไปนอนในกล่องที่เดิม หลับสนิท เสียงกรนยาว
เป็นระยะ ผมลุกมาดูแกสี่ห้าครั้งจนสว่าง วันนี้แกหลับเกือบทั้งวัน กระปรี้กระเปร่า
ยังติดซึมอยู่บ้าง คงเป็นช่วงพักฟื้นคืนตัว แกคงเป็นปกติในไม่ช้านี้

ลุงลูบหัวเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนเบา
แกได้ยินทุกคำพูดที่หลานกอหญ้า กอยุ่งบอก
ทำตาปริบๆหมอบลงกับพื้นอย่างรู้สึกตัว
ลุงตะโกนไปทางหลังบ้าน
"เย็นนี้ไม่กินข้าว อิ่มอกอิ่มใจแล้วเน่อ"

 

แต่..เจ้าโชคดี กลัวอะไรทางทิศตะวันออก ???
เขาเห็นในสิ่งที่เราไม่เห็นใช่ไหมค่ะลุงรพี

คงเป็นผีสางกะลางดงกระมัง อึ๊ยยย

 

ดีใจด้วยค่ะ คงหายหวาดกลัวแล้วละนะคะ
ที่บ้านน้ำก็มีค่ะ น้องหมูหยอง น้ำรักมากเลย
นอนด้วยกันทุกคืนค่ะ เขานอนข้างเตียง
พอดึก ๆ เขามานอนข้างน้ำ อิอิ
ต้องคอยบอกให้ลงไปนอนข้างล่าง
เพราะแม่น้ำท่านไม่ให้นอนกับน้ำค่ะ