ใจของพี่ที่ฝากมากกว่าของ
เธอมิจ้องเพราะรักเป็นหลักฐาน
ใจเธอถือซื่อตรงมั่นคงนาน
ถักทอสานรังรักสมัครเคียง
ถึงลับลิบสิบปีอย่ามีท้อ
รักฝากต่อยอดรุ่งมิพุ่งเฉียง
ประคองขอบกั้นรักไม่หักเอียง
ชายตาเมียงมองบ้างอย่าห่างกัน
รักดำเนินเพลินสนานงานเริงรื่น
รักทุกคืนฤทัยซึ้งเลยถึงสั่น
ยามเกาะเกี่ยวเหลียวหาไม่เห็นพลัน
อุราลั่นปวดร้าวด้วยเฉาลง
…แต่งไปมากลอนร้าวพราวคำรัก
มิสมัครแต่งฉาวในคราวหลง
ดารกะละโทษจงโปรดปลง
พี่อาจ งง งุ่นง่าน อีกนานเนา
ที่รัก
