ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ตาฝ้าฟางมองรางเลือนเหมือนภาพซ้อน
เคยซอกซอนซุกซนเป็นคนใหม่
หูใช้งานนานมาพาอื้อไป
ยินอะไรเสียงแทรกดังฟังมิชัด
จมูกดมกลิ่นใดมิใคร่รู้
ทั้งสองรูฟืดฟาดชาติอึดอัด
ขวางทางเดินหายใจเจ้าไซนัส
สารพัดโรคามาเร้ารุม
ลิ้นเคยลิ้มคาวหวานซ่านซึ้งจิต
เดี๋ยวนี้ผิดรสไปจากวัยหนุ่ม
ฟันโยกคลอนตอนย้ำกัดต้องรัดกุม
ถ้าขืนบุ่มบ่ามต้องร้องโอดครวญ
เคลื่อนไหวกายย้ายยักชักมิคล่อง
ย่างเดินย่องแรงหายไปหลายส่วน
ปวดเมื่อยจัดเคล็ดขัดยอกออกเรรวน
ทุกกระบวนเสื่อมส่ำกับชำรุด
เหลือแต่ใจวัยผ่านนานยังสู้
มันเต้นอยู่นอนนั่งมิยั้งหยุด
ภาวะนาว่าพุทโธ..มโนมนุษย์
ท้ายที่สุดขึ้นอยู่กะชีพจร
ธนุ เสนสิงห์
