ธรณีกรรแสง

ธรณีกันแสง

๐ทินกรดับสิ้น………………...แสงสูญ
หลบจรัสอนุกูล…………….....ก่อเกื้อ
ดุจสะกดมวลมูล………….... .สรรพสิ่ง
สงัดนิ่งโอบเอื้อ…………... ....แผ่พื้นธรหน

๐อนธการสวาทเว้น……….....ลาลง
เรียมนิราศปราศประสงค์........หลบลี้
เปรียบประดุจอัสดง……….....เลือนดับ
อกอุทรบัดนี้……………… .....สร่างสิ้นสุขแสวง.

๐ครวญสำแดงพิษเพี้ยง……..เพียงมลาย
ในมโนชมิวางวาย……………ว่าร้อน
มโนตรึกระลึกหมาย…….…...อกข่ม
กลับระทมเทวษย้อน……......ยอกย้ำสิเน่หา

๐อาญาพิพากษ์นั้น…….…...อันใด แม่เอย
เหตุสละผละไป……………. ปลิดพ้น
ผิดพิโรธขานไข………………ควรเอ่ย นาแม่
ควรมิควรเสาะค้น………….. สืบสิ้น จึ่งประหาร

๐กาลเพลาคลาดคล้อย………แปลคน
แปลงเปลี่ยนดวงกมล…………หมิ่นม้าง
เพียรประกอบหอบขน…………เก็บก่อ
นฤมิตสรรพสร้าง………………สู่ร้างลงสลาย

๐กายกระจรกลิ่นเจ้า…………เนาเขนย
อัสดงก่อนเคย…………….…เกี่ยวแก้ม
ยามคืนค่ำสองเกย……………ตระกองกอด
สวาทโลมแต่งแต้ม………….. ยั่วเย้าเสพสวรรค์

๐กันแสงหยาดหยดเบื้อง….…ธรณี
จำจากจรนารี…………………แห่งข้า
สละร่างโศกี………………….เหลวแหลก
แทรกสถิตหลืบหล้า……….…แผ่นพื้นผุยผง

มือสี่ กวีบอ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ธรณีกรรแสง (อ่าน 5943 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้