ธรรมทาน

                         บุญเอ๋ยบุญทาน                      
                    เกิดจากการเอื้อเฟื้อ เกื้อกูล ให้
                    ด้วยความรักปรารถนาดีที่จริงใจ   
                    ทำทานใดมิเลอค่ากว่าทานธรรม
                    เกิดปัญญาพาตนพ้นทุกข์ยาก       
                    ทรัพย์น้อยมากขอเพียงใจไม่ตกต่ำ
                    อิ่มเอมในความดีที่น้อมนำ           
                    ผู้ให้ชื่นผู้รับฉ่ำธรรมทานเอย   


                   .........................................
                        
                                วรรณกวี

                         สักวากวีมีคุณค่า               
                     ต้องรักษาให้ดำรงและส่งเสริม
                     ยุวชนคนรุ่นใหม่ให้ต่อเติม         
                     กวีเดิมควรยกย่องประคองกัน
                     โลกรุ่มร้อนกับเรื่องราวที่ร้าวฉาน 
                     ชนต้องมีกวีกานท์สมานฉันท์    
                     สามัคคี ลดขัดแย้ง รู้แบ่งปัน       
                     กลอนกานท์สรรค์โลกเย็นเป็นสุขเอย 


                                       ธนุ  เสนสิงห์

                            ตำรารัก

                         ความเอ๋ยความรัก
                   ใครรู้จักลึกซึ้งถึงแก่นสาร
                   โปรดช่วยทำตำรามาเป็นทาน
                   จะเขียนอ่านร่ำเรียนเพียรไม่พัก
                   เบื่อความช้ำซ้ำซากมากหลายหน
                   ทำอย่างไรไม่พ้นคนอกหัก
                   ได้ชื่นชู้คู่ชีวีดีใจนัก
                   จึงอยากหาตำรารักสักเล่มเอย

                    .....................................


                           มาลา นารี

                        สักวามาลีที่สวยสด
                   มิกำหนดอาจิณว่ากลิ่นหอม
                   จะชื่นชมดมดวงพวงพะยอม
                   อาจมิพร้อมกลิ่นสีมาลีวัลย์
                   ดุจนารีมีโฉมประโลมหล้า
                   ทั้งกายาสำอางนางสวรรค์
                   กักขฬะจริยะเป็นอธรรม์
                   ด้อยผิวพรรณขอภายในใจงามเอย

                                     ธนุ  เสนสิงห์

                             แตงไทย

                          แตงเอ๋ยแตงไทย                     
                    รสหอมหวานชื่นใจยิ่งนักหนา
                    อย่ามองเห็นเป็นผลไม้ไร้ราคา     
                    อันนามไทยคุณค่าควรเชิดชู
                       สินค้าห้างต่างชาติที่กลาดเกลื่อน     
                    ถ้าลืมเลือนของไทยใจอดสู
                    แคนตาลูปกับแตงไทยให้เปรียบดู   
                    แล้วจะรู้แตงไทยพร้อมหวานหอมเอย  

                     ............................................

                               อนิจจัง

                         สักวาครรลองการมองโลก      
                    เห็นสุขโศกเกิดดับสลับเปลี่ยน
                    ร้อน เย็น หนาว อบอุ่น หมุนวนเวียน  
                    คือบทเรียนความผันแปรไม่แน่นอน
                    คงกฎเกณฑ์สำคัญที่มันเป็น            
                    ดังประเด็นพุทธองค์ท่านทรงสอน
                    ความไม่เที่ยงไม่จีรังควรสังวร           
                    รู้เสียก่อนว่ามันเป็นเช่นนั้นเอย

                                              ธนุ  เสนสิงห์     

     
                            น้ำใจ        

                        น้ำเอ๋ยน้ำใจ                             
                    ชื่นเย็นกว่าน้ำใดในโลกหล้า
                    เกิดจากรักหวังดีมีเมตตา                 
                    กรุณาต่อเติมเสริมไมตรี
                    ผู้มอบให้ย่อมจะได้น้ำใจตอบ    
                    ร่วมก่อกอปรสันติธรรมนำสุขี
                    โลกร่มเย็นเป็นสุขทุกชีวี        
                    เพราะเรามีคุณธรรมน้ำใจเอย

                     .................................
                                
                                ชีวิต

                         สักวาชีวิตเมื่อคิดไป        
                    ช่างว่องไวนักหนาเวลาผ่าน
                    บางเรื่องราวมิเลือนเหมือนเมื่อวาน  
                    พิเคราะห์ดูรู้ว่านานแล้วหลายปี
                    สิ่งที่หวัง ฝันใฝ่ในวัยเยาว์          
                    ยิ่งนานเนาทุกสิ่งยิ่งริบหรี่
                    จึงประจักษ์ใจฉันในวันนี้         
                    เป็น อยู่ มี เท่านี้ก็พอใจเอย
                      
                                         ธนุ  เสนสิงห์ 

       
                              ใจคน  
 
       
                           ใจเอ๋ยใจคน                         
                       ย่อมหมุนวนเปลี่ยนไปไม่มีนิ่ง
                       ดุจน้ำไหลไร้หลักหยุดพักพิง  
                       ถึงทะแลคลื่นแรงยิ่งมีขึ้นลง
                       แม้นมอบรักฝากใจให้ใครเขา     
                       อย่ามากล้นจนเมาความลุ่มหลง     
                       เมื่อพบคนจิตใจไม่ซื่อตรง     
                       ก็ยังคงตระหนักรักตนเอย                

                     ..................................
                         

                                       ต.เต่า


                               สักวาเต่านากระดองแตก         
                       แม้ครั้งแรกเจ้าจะชนะกระต่าย
                       มิควรเหลิงเริงชัยให้มากมาย     
                       จนเสียหายลืมเร่งรัดพัฒนา
                       คนแพ้พ่ายมิได้หมายพ่ายเสมอ   
                       ที่เลิศเลอก็อย่าหลงว่าทรงค่า
                       อาจผันแปรมิแน่เช่นดังเป็นมา     
                       อย่าเชื่องช้าและโง่เขลาเช่นเต่าเอย 

                                               ธนุ  เสนสิงห์

          
                             ดอกบุก-หน้าวัว

                             ดอกเอ๋ยดอกบุก    
                       สีสดสุกเด่นแดงแต่แรงกลิ่น
                       คนชิงชังว่าชั่วทั่วธานินทร์    
                       ภุมรินบินห่างต่างมองเมิน
                       เป็นอาหารชอบสุดแมงกุ๊ดจี่      
                       ดั่งนารีชั่วสิ้นคนสรรเสริญ
                       ดอกหน้าวัวขนาด-สีมิสวยเกิน   
                       เขาชวนเชิญซื้อขายได้ดีเอย      
   
                     ..................................

                             กตัญญู-กตเวที

                             สักวากตัญญูรู้คุณท่าน  
                       นับเป็นการคิดดีที่ถูกต้อง
                       รู้เพียงใจใฝ่งามตามครรลอง
                       เหมืองส่งของไม่ถึงซึ่งปลายทาง
                       ควรรู้จักแทนคุณเกื้อกูลต่อ    
                       ท่านมิขอก็พึงให้ไม่เมินหมาง
                       อย่ากตัญญูแต่แค่อำพราง          
                       ต้องเสริมสร้างกตเวทีจึงดีเอย  

                                          ธนุ  เสนสิงห์

            
                                 ดอกรัก
 
                               ดอกเอ๋ยดอกรัก          
                       ย่อมประจักษ์แก่ใจในคุณค่า
                       แม้สีกลิ่นจะน้อยด้อยราคา      
                       เทียมผกาที่หอมหวนรัญจวนใจ
                       ดอกรักร้อยรัดรึงตรึงดวงจิต   
                       รักจริงแท้แน่คือมิตรพิสมัย
                       ถึงคืนวันผันผ่านนานเท่าใด        
                       หอมภายในชื่นฤดีทวีเอย


                       ..............................

                                
                                    คำบุราณ

                            สักวาบุราณท่านสอนศิษย์   
                       ควรตั้งจิตมั่นในครูจึงรู้หลัก
                       อย่าหันเหเร่ย้ายหลายสำนัก  
                       เป็นหญิงว่าอย่ามีรักถึงสามครา
                       เป็นนักบวชอย่าให้มากหลายโบสถ์  
                       จักเกลียดโกรธควรซ่อนไว้อยู่ในหน้า
                       ข้อกำหนดให้จดจำเป็นตำรา    
                       รู้ปรับใช้ได้คุณค่าอย่าเมินเอย 

                                              ธนุ  เสนสิงห์