|
คนบอ มือสี่
|
Permalink: โคลงรัสสปักข์
โคลง รัสสปักข์
พลาย……
๐ รุ่งรางรังแรกพริ้ง --- สุริยา
หรุ่มหรุ่มรังสิมา --- ภาคพื้น
เรืองระยาบทาบทา --- เหล่าแหล่ง
สรรพสิ่งอยู่หล้า --- ดาษด้าวดำเนิน ฯ
๐ ร่ำร่ำเพลินรุตร้อง --- อึงอล
ร่ำไรระรื้นยล --- แช่มเช้า
เสนาะพิเราะสณฑ์ --- สดับ
เสน่ห์ป่าวิลาศล้น --- ประดุจห้วงสรวงสวรรค์
ระดะพันธุ์หมู่เนื้อ --- นานา
มัตสยะยลรยา --- แล่นริ้ว
ระเบ็งบนสกุณา --- โผผก
สัตว์ชาติระเร่คว้า --- เสาะค้นประทังเทียว
ฉกาจเปรียวหนึ่งนี้ --- ในไพร
อติชาตเกินหมู่ใด --- เผ่าพ้อง
เอกอุกระจรไกล --- คชสาร
รองบาทบดินทร์ไซร้ --- ทั่วถ้วนชนนรา
อารักษ์สถิตเบื้อง --- อาสน์อินทร์
บริพารจอมมหินท์ --- เทพท้าว
อภิรูปนามกริน --- ประเสริฐ
ฤทธิ์เลิศรำบาญสิ้น --- เอกด้วยพฤฒา
กษัตราถวัลย์ไท้ --- ไกรศรี
ฉลองเดชบารมี --- เทิดเจ้า
เทียมศิริภูบดี --- ทิพราชย์
อ่าอาสน์บวรนี้ --- หนึ่งด้วยพลายงาม ฯ
๐ สยามจึ่งอยู่ยั้ง --- ยืนยง
ปกปักผืนธำรง --- หยัดได้
นเรศผู้อาจอง --- ทรงรบ
ปรปักษ์เหล่าประสงค์ --- นิราศร่นปราชัย
ประทับในเขื่องขุน --- พระกุญชร
เอกอุชาญสมร --- แกล้วกล้า
รณรบ อสาธร --- เอื้อมอาจ
ร่นปลาตบ่ย้อน --- หาญท้าธานินทร์ ฯ
๐ ระลึกวิญญูซ้อง --- คชสาร
อภิลักขิตกาลอกล่าวน้อม
บันลือคชาธาร --- ปรากฎ
เกียรติยศขจิตบ้าน --- แผ่พื้นคงสยามฯ
มือสี่ กวีบอ
ศัพท์
อภิลักขิตกาล น. เวลาที่กำหนดไว้ วันกำหนด |
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
