ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ ขอผ่อน

   ภุชงคประยาตฉันท์๑๒ (ฉบับมือสี่)

   ขอผ่อน

(ว่าที่)
“สวัสดีจ่ะคุณพ่อ.............จะมาขอพะนอขาน”
”ก็รักล้นณ.ดวงมาน…........ฤดีซ่านรึทานทน”

“ก็รักน้องกะครองคู่….........จะขอสู่ณ.ห้องหน”
“สิร่วมเรียงระเบียงยล.........นิรามลสุคนธ์ปราง”

“มณีนิลรึสินไหม...............จะจ่ายให้มิบ่ายหมาง.”
“กะเป็นเขยเขนยนาง..........และเงินวางนะอย่าแพง.”..อิอิ

(พ่อตา)
“จะสู่ขอก็ไม่ว่า.................ก็แสนห้านะค่าแต่ง”
“มิลดหลั่นนะสักแดง…........และทองแท่งก็แบ่งมา”

*สะดุ้งเฮือกกระเดือกปลิ้น....วจียินก็อ่อนขา
อนาคตสลดพา................อนาถาชะตาจน*

*โขยกเอาเขย่าเกลี้ยง........มิเหลือเขียงเสบียงขน
มิอายปากกระดากตน..........กะหอบขนซะล้นกาย*

(พ่อตา)
“จะเปรยใดก็ไขขาน…........ชล่าการจะพาลสาย”
“มิมีให้นะขอบาย…............มิแสนจ่ายบ่จุนเจือ”

* จะแพงใดขไหนหนาด......กะเก็บกวาดมิขาดเหลือ
จะควักสินก็กินเกลือ...........กระไรเหลือนะพ่อตา*

(ว่าที่)
“ก็เห็นอยู่นะจนตรอก….......จะกินกรอกก็ยากหา”
“ทะยอยจ่ายนะพ่อนา…......สิผ่อนพานะค่าดอง “

“มิขอผลัดรึนัดเลื่อน…........นะต่อเดือนละพันสอง”
“สิคงสมภิรมย์ปอง ...........นะพ่อน้องละอองตาล”

*ทว่าท่านมิเอื้อนเอ่ย.........รึว่าเปรยเฉลยขาน
ทมึงทึงจะกึ่งพาล.............ณ.หัวล้านก็ป้านแดง!*

(พ่อตา)
(ประกายเหี้ยมจะเตรียมย่ำ    สบถคำ)*” ช๊ะ!กำแหง”
“ริเอื้อนเอ่ยเฉลยแพง.........ริผ่อนแต่งตะแบงคำ!”

“จะเอาค้อนรึท่อนขวาน….....จะใส่พานกบาลคว่ำ.”
“สิปืนปราบขนาบจำ….........”ฉะให้คว่ำคะมำกอง.!”

…….บัดนั้น……

*.วจีเอื้อนเขยื้อนย้าย........ขยับกายสะพายบ้อง
มะเมื่อมขลับประทับส่อง......และเล็งจ้องณ.ทันใด! *

*ถลันพรวดและกวดวิ่ง........เตลิดชิ่งรึนิ่งไหว
กระโจนปลิวละลิ่วไว...........เตะบันไดซะดังโครม!*

*กระสุนย้ำกระหน่ำปัง........ลุไล่หลังกระหน่ำโหม!
จะอยู่ได้กระไรโยม............กระสุนโลมและเลือดทา *

*ตลบฝุ่นมิหมุนเหลียว........รึบิดเอี้ยวเฉลียวหา
เตลิดห้อนะพ่อตา.............สปีดลาถลาจร*


  เขยมือสี่ อิอิ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ ขอผ่อน (อ่าน 7519 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้