วันสงกรานต์ ผ่านไป ใจฉันเหงา
ไม่มีเงา คนดี ที่คิดถึง
มาอ้อนออด เคียงข้าง อย่างคะนึง
สุดซาบซึ้ง กระไร ดูใจเธอ
เคยตั้งใจ เอาไว้ จะพาเที่ยว
เดินเกาะเกี่ยว ด้วยกัน มั่นเสมอ
แต่อ้างว้าง ลางเลือน เหมือนละเมอ
หาไม่เจอ แม้เงา มาเฝ้ารอ
จากวันหนึ่ง ถึงอีกวันจนหวั่นใจ
คนอะไร ช่างทำ ได้ไฉนหนอ
รู้หรือเปล่า ทุกวัน ฉันมอซอ
สุดจะง้อ จริงจริง หญิงหลอกลวง
ต่อจากนี้ จะไม่เชื่อเบื่อรักลม
หวานเป็นขม ตรมจินต์ สิ้นหึงหวง
เธอหลอกได้ เพียงครั้ง หวังให้กลวง
หรือจะพ่วง เป็นแถว เรียงแนวยาว
เฝ้าคอยรอ ท้อหมด รันทดเศร้า
จริงที่เขา เล่าลือ แม่น้องสาว
มักฉ้อฉล กลเล่ห์ เสน่ห์พราว
อ้างว่าสาว สวยใส แต่ใจดำ
