สร้างวิมานเมืองแมนที่แสนหรู
หมายเคียงคู่คลอกานท์ที่หวานแหว๋ว
สวรรค์น้อยคอยพบบรรจบแวว
ดั่งหนึ่งแล้วแก้วตาครายินยล
บรรจงสรรค์ปั้นแต่งจากแรงน้อง
โดยใจร้องก้องหล้าเวหาหน
เทวบุตรเทวดาบันดาลดล
เทพนุสนธิ์สัมฤทธิ์ประสิทธิ์พร
บ้านกลอนน้อยคอยวลีพี่ขับขาน
วรรณสาส์นบรรณศิลป์ถิ่นนุสรณ์
รจนาพาพิศวิจิตรกลอน
พจน์สุนทร รมย์สุนทรีย์ ฤดีวาง
ก้าวผิดพลาดอนาถหนอละออขวัญ
สรวงสวรรค์นั้นคล้อยลอยไกลห่าง
แสนปวดร้าวสาวน้อยพลอยหลงทาง
ความเวิ้งว้างวางแนบแสบทรวงใน
เกิดรอยร้าวชำแรกซึมแทรกเข้า
ดั่งเป็นเงาเทาทาบซาบซึมไหล
ลงสู่ห้วงดวงจิตลิดรอนใจ
ขอห่างไกลใครนั้นมิหันคืน
รินดาวดี
๓ ตุลาคม ๒๕๕๕
