ความคิดถึง เป็นเช่นไร ถึงรุนแรง
มันวิ่งแซง ทุกอย่าง ที่ขวางหน้า
วิ่งไม่หยุด ไม่รอ ต่อเวลา
มันฟันฝ่า อุปสรรค ดักทางมัน
ด้วยแรงรัก แรงหวง และแรงหึง
มันจึงดึง ขวากหนาม ตามแรงหัน
วิ่งไม่หยุด แรงรัก หักจาบัลย์
แม้ข้ามวัน นานปี ไม่รีรอ
อุปสรรค อันใด ที่ขวางกั้น
ไม่อาจยัน ต่อกร ย้อนเลยหนอ
มีแต่คิด และไป ไม่ยอมท้อ
ไกลเกินท้อ แรงคิด ก็ติดตาม
วรรณดี
