ความเงียบเยือนเรือนกลอนสะท้อนส่ง
ความหมายคงหลงไกลเกินใจฝัน
กาลไม่แน่แพ้ทับกับชีวัน
กาลผ่านผันหวั่นหวาดบาดอุรา
ลับเลือนหายหมายใดฤทัยพี่
ไม่ดูดี ดูแดใครแลหา
รู้บ้างไหมใครนี้มีน้ำตา
ส่งสายใยสื่อมาว่าอาทร
เคยลำนำพร่ำวลีที่หวานซึ้ง
ปานประหนึ่งซึมซับกับอักษร
กระเซ้าแหย่ยั่วเย้าแกล้งเง้างอน
ออดชะอ้อนวอนเว้าเคล้าคลอเคียง
สืบสายสร้อยร้อยกานท์บนลานนี้
บอกคนดีด้วยใจไร้ซึ่งเสียง
"ยังห่วงใย"มากมายไม่เอนเอียง
ฝากจำเรียงเผดียงสาส์นบนลานกลอน
รินดาวดี
๒๙ กันยายน ๒๕๕๕
