ยินไก่ขัน กระชั้นถี่ บอกตีห้า
พอลืมตา หน้าไม่ล้าง ฟันไม่สี
รีบถลา หาคอมพ์ เน็ตทันที
เลื่อนเม้าส์ชี้ อักษร บ้านกลอนไทย
เช้าเปิดร้าน คนรอ ขอซื้อของ
แต่ตาจ้อง หน้าจอ พูด..อ๋อได้
เชิญเลือกครับ เถิดหนอ ตามพอใจ..
ทอนตังค์ไป ไม่คิด ผิดเนืองเนือง
เรียกกินข้าว สามครั้ง ยังไม่สน
เดินเวียนวน มีหู ไม่รู้เรื่อง
ตาดูกานท์ อ่านกลอน เธอค้อนเคือง
เดินชนเครื่อง ครัวหก ตกกระจาย
พิมพ์กลอนลง ส่งข้อความ เพื่อนถามตอบ
กว่าครบรอบ..ไปสวน ก็จวนสาย
กะเวลา กดคะแนน แฟนหญิงชาย
วันห้าราย กฎใหม่ ใช้กุมภา
หนึ่่งชั่วโมง ลงสำนัก จักไหว้พระ
มือถือกระดาษขาว ไว้ข้างขวา
กลอนลื่นไหล ใสสุด ผุดออกมา
หยิบปากกา ขึ้นกด จดวจี
ยิ้มกับจอ หน้างอ ต่อน้องนั้น
สามร้อยวัน สัญญา ว่าหยุด.พี่
จะหันหลัง ดังสัจ สวัสดี
ขอโทษที ไปนะ จะต่อกลอน..
:a015:
รพีกาญจน์
