Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา >> นึกว่ามาฆ่า...(..ที่แท้มา....)
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: นึกว่ามาฆ่า...(..ที่แท้มา....)  (อ่าน 27892 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Orion264(มือขวา)
ผู้มีจินตนาการ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:1106
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 16
จำนวนกระทู้: 154



| |
นึกว่ามาฆ่า...(..ที่แท้มา....)
« เมื่อ: 07, ตุลาคม, 2555, 09:33:46 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: นึกว่ามาฆ่า...(..ที่แท้มา....)


นึกว่ามาฆ่า...
(ที่แท้มา.... )


ยามสามกว่า  ฟ้ามืดมัว  ทั่วทุกทิศ
กะจะปิด    ประตูบ้าน   เลยงานเข้า
ขณะที่     ต้องก้มหัว   ปิดรั้วเรา
เห็นเป็นเงา   น่าสะพรึง  ชิดถึงตัว

แขกแปลกหน้า   มาเยือน  ถึงเรือนฉัน
ยื่นปืนบรร-   จุลูก    ถูกที่หัว
ร้องก้องขู่      อยู่ข้าง  อย่างน่ากลัว
ว่าอย่ายั่ว   ประเดี๋ยวยิง   ให้กลิ้งเลย

ฉันหวั่นหวาด  ขลาดหงอ  ต่อคำขู่
ใจไม่รู้    เป็นอะไร   ไม่กล้าเอ่ย
แม้แต่หัว   ก็ก้มงุด   สุดจะเงย
ฝืนยืนเฉย   ขาสั่น   มิบรรเทา

ชักรักตัว  กลัวตาย   วอนชายนั้น
อย่าฆ่าฉัน   เลยหนอ  ขอร้องเขา
หากอยากได้   สิ่งใด   ขึ้นไปเอา
ดูตู้เก่า   นั่นเก็บทอง  ล้วนของแพง

ที่นี่ก็   ตู้เซฟ   เก็บสมบัติ
ฉันนั้นจัด   เก็บซ่อน   ก้อนทองแท่ง
ในใต้เตียง    นอนนั้น  ฉันจัดแจง
ให้ใส่แบงค์   พันได้    หลายปึกโต

ฝ่ายชายโฉด   โกรธฉัน   มันกระทุ้ง
จิ้มทิ่มพุง    ดังปึ้ก    นึกโมโห
ขอก็ให้     ไยหนา   ยังพาโล
เมินเงินโชว์   งั้นถามเจ้า  เอาอะไร ?

มันนั้นบอก   ตะคอกหู   กู..ปวด..ขี้... 
ผ่านย่านนี้    สุดแสนอ่วม  มีส้วมไหม
ก็ขอเข้า    ห้องน้ำหน่อย  ปล่อยทุกข์ไง
ถ้าช้าไป   มากกว่านี้   ขี้แตกเอย... 
(ถ้าไม่ให้- กูนะมึง  โทษถึงตาย   )

ป๊าดดดโธ๊...ทีแรกนึกว่ามาฆ่า....ที่แท้ก็มาคลี่....555

แต่งโดย  Orion264(มือขวา)
๒  ตุลาคม  ๒๕๕๕


 



หมายเหตุ   อุตส่าห์เสียเวลาแต่งตั้งนาน  แต่พอจะไปตรวจดูว่าชื่อกลบทอะไรหว่า ?  กลับไม่มีซะงั้น
                      มีแต่กลบทก้านต่อดอกที่ซ้ำเสียงสระ ๒ คำข้างหลัง  กับกลบทอักษรสังวาส ที่ต้องซ้ำเสียงสระ ๑ คู่ ทั้งหน้าหลัง






รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์

บันทึกการเข้า

สารบัญบทกลอน  "Orion264(มือขวา)"
..


โคลงสี่ แต่งแบบวัวพันหลัก
ยามเย็นยลยั่วเย้า     ยอแสง
แสงแห่งอาทิตย์แรง   เริ่มล้า
ล้าอ่อนอวบอมแดง    ดวงเด่น
เด่นดุจไข่แดงจ้า      ก่อนสิ้นสุรีย์

รีรอเพื่อเพ่งฟ้า        ดูดาว
ดาวเด่นเย็นสกาว      เกลื่อนหล้า
หล้าโลกฉ่ำลมหนาว    พัดโบก
โบกสะบัดพัดโชยท้า   ปะพื้นผิวกาย

กายหนาวคราวรุ่นเนื้อ    หนาวลม
ลมผ่านพานระทม      สั่นสะท้าน
สะท้านอกอารมณ์     ไหวหวั่น
หวั่นจิตจนฟุ้งสร้าน    กว่าพ้นราตรี

Orion264(มือขวา)
ผู้มีจินตนาการ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:1106
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 16
จำนวนกระทู้: 154



| |
Re: นึกว่ามาฆ่า...(..ที่แท้มา....)
« ตอบ #1 เมื่อ: 07, ตุลาคม, 2555, 09:35:26 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: นึกว่ามาฆ่า...(..ที่แท้มา....)


ถอดความกลอน



นึกว่ามาฆ่า....
(ที่แท้ก็มา...)

ยามสามกว่า  ฟ้ามืดมัว  ทั่วทุกทิศ
กะจะปิด    ประตูบ้าน   เลยงานเข้า
ขณะที่     ต้องก้มหัว   ปิดรั้วเรา
เห็นเป็นเงา น่าสะพรึง  ชิดถึงตัว

แขกแปลกหน้า   มาเยือน  ถึงเรือนฉัน
ยื่นปืนบรร-   จุลูก    ถูกที่หัว
ร้องก้องขู่     อยู่ข้าง  อย่างน่ากลัว
ว่าอย่ายั่ว   ประเดี๋ยวยิง   ให้กลิ้งเลย

ฉันหวั่นหวาด  ขลาดหงอ  ต่อคำขู่
ใจไม่รู้    เป็นอะไร   ไม่กล้าเอ่ย
แม้แต่หัว   ก็ก้มงุด   สุดจะเงย
ฝืนยืนเฉย   ขาสั่น   มิบรรเทา

ชักรักตัว  กลัวตาย   วอนชายนั้น
อย่าฆ่าฉัน   เลยหนอ ขอร้องเขา
หากอยากได้   สิ่งใด   ขึ้นไปเอา
ดูตู้เก่า   นั่นเก็บทอง  ล้วนของแพง

ที่นี่ก็   ตู้เซฟ  เก็บสมบัติ
ฉันนั้นจัด   เก็บซ่อน   ก้อนทองแท่ง
ในใต้เตียง    นอนนั้น ฉันจัดแจง
ให้ใส่แบงค์   พันได้    หลายปึกโต

ฝ่ายชายโฉด   โกรธฉัน   มันกระทุ้ง
จิ้มทิ่มพุง    ดังปึ้ก    นึกโมโห
ขอก็ให้     ไยหนา   ยังพาโล
เมินเงินโชว์   งั้นถามเจ้า  เอาอะไร

มันนั้นบอก   ตะคอกหู   กู..ปวด..ขี้...
ผ่านย่านี้  สุดแสนอ่วม มีส้วมไหม
ก็ขอเข้า    ห้องน้ำหน่อย  ปล่อยทุกข์ไง
ถ้าช้าไป   มากกว่านี้   ขี้แตกเอย...
(ถ้าไม่ให้  กูนะมึง  โทษถึงตาย...)


ป๊าดดดโธ๊...ทีแรกนึกว่ามาฆ่า...ที่แท้ก็มา....555

ถอดใจความจากบทกลอนแล้วได้ความว่า"ยามสามกว่า กะจะปิดประตูบ้าน ขณะต้องก้มปิดรั้ว เห็นเงาน่าสะพรึง
แขกแปลกหน้ามาเยือนถึงเรือน  ยื่นปืนบรรจุลูกที่หัว  ร้องขู่ว่า เดี๋ยวยิง   ฉันหงอต่อคำขู่   ไม่กล้าเงย ฝืนยืนขาสั่น
ชักรักตัวกลัวตายเลยขอร้องเขา  อยากได้สิ่งใดขึ้นไปเอา  ตู้เก่านั่นเก็บทอง  นี่ตู้เซฟฉันเก็บซ่อนทองแท่ง  ใต้เตียงนอนนั้น
ใส่แบงค์พันหลายปึก ฝ่ายชายโฉดมันจิ้มพุงดังปึ้ก  นึกโมโห  ถาม เอาอะไร ?  มันบอก กู..ปวด..ขี้.. มีส้วมไหม
ขอเข้าห้องน้ำหน่อย  ถ้าช้ากว่านี้ขี้แตก...."


 

                                                          



รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์

บันทึกการเข้า

สารบัญบทกลอน  "Orion264(มือขวา)"
..


โคลงสี่ แต่งแบบวัวพันหลัก
ยามเย็นยลยั่วเย้า     ยอแสง
แสงแห่งอาทิตย์แรง   เริ่มล้า
ล้าอ่อนอวบอมแดง    ดวงเด่น
เด่นดุจไข่แดงจ้า      ก่อนสิ้นสุรีย์

รีรอเพื่อเพ่งฟ้า        ดูดาว
ดาวเด่นเย็นสกาว      เกลื่อนหล้า
หล้าโลกฉ่ำลมหนาว    พัดโบก
โบกสะบัดพัดโชยท้า   ปะพื้นผิวกาย

กายหนาวคราวรุ่นเนื้อ    หนาวลม
ลมผ่านพานระทม      สั่นสะท้าน
สะท้านอกอารมณ์     ไหวหวั่น
หวั่นจิตจนฟุ้งสร้าน    กว่าพ้นราตรี
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.07 วินาที กับ 23 คำสั่ง
กำลังโหลด...