ทุกศาสน์สุด หยุดกิน คงสิ้นท่า
ขาดข้องศีล ปาณาฯ ฆ่าสัตว์ใหญ่
พืช ผัก ผล บน ใต้ดิน กินกันไป
หัว ดอก ใบ มัน เผือก เลือกกิน ดม
เลี้ยงนก หนู หมู หมา ปลา เป็ด ไก่
เลี้ยงเพื่อได้ ใช้งาน การประสม
เลี้ยงเพลิดเพลิน จำเริญหมาย คลายระทม
หวังเนย นม น้ำผึ้ง ไข่ เนื้อไม่กิน
ที่เลี้ยงเจ้า เอาไว้ ให้อาหาร
เพียงต้องการ ขายขับ แลกทรัพย์สิน
ถูกแช่งสาป หยาบช้า เป็นอาจิณ
สัตว์ด่าวดิ้น หมดไป เพราะใครทราม
ฆ่าแล่เนื้อ เถือกิน ไม่สิ้นสุด
ใจมนุษย์ แสนดำ ละคำห้าม
ไร้คำนึง ถึงธรรม กรรมติดตาม
ต้องอยู่ท่าม ไฟสุม รุมโรมรัน
นี่แหละเป็น เส้นฟาง ทางสุดท้าย
สู่อบาย สัตว์สรรพ หลังดับขันธ์
มีแต่ชั่ว ตัวส่ง ลงโลกันต์
ดี-สวรรค์ สันต์สุข ทุกข์มิพาน
รพีกาญจน์
