...คนเขียนกลอน...
ฉันแค่คนคนหนึ่งซึ่งเขียนกลอน
ด้วยอารมณ์สุนทรและอ่อนไหว
ไม่สละสลวยเขียนด้วยใจ
ถ่ายทอดไปตามจินตนาการ
ฉันจึงเฝ้าแผ้วทางการสร้างสรรค์
ชื่นวงบรรณอักษรบวรสาร
กระชากกระชั้นอีกฝันในวานวาน
และอาจหวานอีกฝันในวันนี้
ประสบการณ์ร้อนหนาวที่ก้าวผ่าน
จิตวิญญาณตอกย้ำทำหน้าที่
อาจความเกลียดชิงชังรักหวังดี
อันมากมีล้นเหลือในตัวตน
และเป็นเพียงคนหนึ่งซึ่งมองโลก
ทุกข์เศร้าโศกโชคชะตาหาเหตุผล
ความรื่นรมย์ผสมสานบันดาลดล
ผองผู้คนผ่านมาและผ่านไป
เพื่อเรียนรู้ชีวิตอนิจจัง
รอผุพังทุกยามตามวิสัย
เหลือเพียงธาตุดินน้ำลมและไฟ
ฝากเอาไว้เคียงอยู่คู่โลกา
ทุกถ้อยคำไหลหลากจากความฝัน
ประดับกรรณวรรณศิลป์ถิ่นภาษา
ไม่งดงามลึกล้ำแค่ธรรมดา
จากศรัทธาทุกบทเรียนเพื่อเขียนกลอน
วาริน
๒๓/๖/๕๗
