โคลงสี่สุภาพ…..ยศลาภสรรเสริญ

โคลงสี่สุภาพ…..ยศลาภสรรเสริญ

๐ มณียวนป่วนเย้า.....................เพราตา
อวลอิ่มเอมอุรา..........................เยี่ยมย้อม
อีกเกียรติก่อเกริกมา...................เทียมอยู่
สุขสู่ขจิตพร้อม..........................เยี่ยงนี้ใดเสมอ

เลอยศชนเล่าอ้าง.......................เกรียงไกร
สินปริ่มเปรมหทัย......................กล่นท้อง
เนาแนบหนึ่งเนาใน....................ทวยถิ่น
กลกลิ่นมารพาดคล้อง...............เข่นให้คงหวง

เสพสรวงปนรุ่มร้อน...................โลมลาม
ฤาห่างเพลาเทียวตาม................ก่อเกื้อ
เกรงยศสิ่งสินงาม......................เงาเสื่อม
ปลดปล่อยวางจักเรื้อ.................ร่อยลี้เริงสนาน

ลนลานตนเอ่ยอ้า.......................เองโอย
เนานั่งเปรียบปานโบย.................เฆี่ยนแส้
จองจำร่ำระโหย..........................เทียวแต่ อยากนอ
เปิงป่วนชวนชะแง้.......................บ่ได้รามือ

ยศถือคือเหล่าร้อน.....................โลกา
คำกล่าวชมวาจา........................นั่นร้าย
ลาภสินหมู่จินดา........................โลภก่อ
ลวงล่อหลงลงคล้าย...................กู่แก้เกินกาล

ราญนราเหล่าหล้า......................ราคี
ฤาแต่มวลมุนี.............................หน่อเนื้อ
โลกระส่ำราวี..............................ลามแหล่ง
ยะแย่งยุยืดเยื้อ..........................หยั่งยั้งยืนสกล ฯ

๐ มีจนฤๅว่างเว้น.......................เวียนวาย
ชีพสู่ตนมลาย............................ทั่วสิ้น
แหนหวงห่วงโหยหาย.................ไปเปล่า
ใดเล่าคราวแดดิ้น.......................หนึ่งชี้ชมสนอง

ยศครองตรองเร่งลี้......................อัตตา
สินก่อกองโลภา.........................ปล่อยบ้าง
สรรเสริญบ่หอบหา.....................พันเกี่ยว
ทุกข์ทั่วจักลาร้าง........................เร่าร้อนเลือนสลาย

มือสี่ กวีบอ
เตือนตน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โคลงสี่สุภาพ…..ยศลาภสรรเสริญ (อ่าน 6434 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้