จดหมายที่ตั้งใจส่ง..
....
หยิบซองขาวราวเพชรเม็ดไสว
คงจรนัยถ้อยหวานผสาญส่ง
ใช้นิ้วชี้นิ้วนางอย่างบรรจง
เริ่มพะวงสงสัยใจมิดี
 
.....
โทรศัพท์อีเมล์ตั้งมายมาก
มิเขียนฝากรักไว้ใจเต้นถี่
เบอร์ ศูนย์แปด ศูนย์เก้าเราก็มี
ในซองนี้ ดี-ร้าย คลี่คลายคลา
 :007:
For you ผู้รับกำกับไว้
นึกเอะใจเหลือเกินประเมินค่า
อกตุ๊มตุ๊มต่ำต่ำขึ้นทันตา
ยืนกลัวกลัวกล้ากล้าแกะอ้าซอง
....
วันที่สิบ เดือนสี่ ปี ห้าเจ็ด
บ้านเลขที่ หกสิบเอ็ด ทุ่งสองห้อง
ชื่อเจ้าบ่าว พิทยา น้ำตานอง
ส่วนเจ้าสาว บัวตอง ร้องไห้โฮ
 :a001:
จดหมายร่วงจากมือยื้อมิอยู่
มิเคยรู้เรื่องราวฉุดฉาวโฉ่
เมื่อปีกลายบ่ายเบี่ยงเสียงเมโม
ทำโมโหโกรธาสัญญากอง
 
การ์ดใบนี้บ่งบอกชอกช้ำนัก
ว่าความรักควรจบพบเจ้าของ
ตัดสัมพันธ์ด้วยหมึกคึกคะนอง
ทวงสิทธิ..กึกก้องอย่างต้องการ
.....
 :a020: