ระบำยอดหญ้า
๏ มองสายฝนหล่นร่วงสาดพวงสาย
มาลีพรายฉ่ำพราวช่อสกาวฉ่ำ
อึ่งลำเพลินขับพร้องร้องหมอลำ
หญ้าเริงระบำปลั่งบาน..กลีบดอกบาน
๏ ดินที่แห้งแล้งผากมากหลายที่
ชุ่มเย็นฉะนี้หวานหนอกอไผ่หวาน
กลางสายฝนต้นลานยังเคียงลาน
โปรยยิ้มผ่านลมพัด..ทัดละไมยิ้ม
๏ ช่างเพลินเหลือปรอยลามรื่นชื่นเหลือ
เหมือนเติมเชื้อปริ่มชลเปรมกระมลปริ่ม
แม้นริมระเบียงเปียกบุกทุกซอกริม
พฤกษาอิ่มใบอ่อน..เบียดสลอนใบ
๏ กบเขียดครวญเปล่งครั้นรำพันเปล่ง
หวานใสเพลงยินเพียงเสียงระงมใส
ยอดโมกไกวแรงกวัดลมพัดไกว
เพลินกอไผ่ดีดพิณ..กล่อมประโคมพิณ
๏ หยาดนุ่มหอมเวหาวันฟ้าหอม
โชยมาพร้อมกลิ่นพร่างหยดสล้างกลิ่น
อาบดินลูบจูบโฉมหลั่งโลมดิน
บรรเจิดศิลป์ไหลซับ..แดนวนาซับ
๏ แล้วเริ่มซาเหมือนสาดขาดเม็ดเหมือน
เสียงนกขับเพลงเคลื่อนยินสนานขับ
คลอทำนองคล้องรับช่วยกันรับ
แสนเพลินกับฝนกรุ่น..พลิ้วละมุนเพลิน ๚ะ๛
คอนพูธน
กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย แต่ละวรรคกำหนดให้คำที่ ๒ หรือ ๓ หรือ ๔
หรือ ๕ ซ้ำกับคำสุดท้าย นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ ขอบคุณครับ
