ใครเคยเห็น..ขอเสียงหน่อย

มีใคร เคยคิด บ้างไหม
บางใคร คนหนึ่ง สวมแว่น
live in ถิ่นเหนือ สุดแดน
ง่อนแง่น แสนงอน ค้อนเป็น

หากเธอ ถอดแว่น ว่ามะ
หน้าจะ จั๋งใด ใครเห็น
ทุกครา หญ้าเฝ้า เช้าเย็น
รอเปิด ประเด็น ดวงตา

กอหญ้า

ขอขอบคุณภาพจาก เฟซบุ๊ค

ทูไม่ เคยเห็น มาก่อน
ถึงตอน ถอดแว่น กังขา
หญ้าชวน สงสัย จริงนา
ลองหา คนอื่น ยืนยัน

ปลาทู

#๓๒๕

-๐-๐-๐-

หน้าตา คลับคล้าย สาวสวย
สำรวย ดั่งเห็น ในฝัน
นางฟ้า อ่าองค์ ใดกัน
ยิ้มพลัน โลกสี ชมพู

ยินว่า หาตัว แสนยาก
ใครหาก ได้เจอ เธอผู้
วานบอก สาวน้อย โฉมตรู
รออยู่ ที่เดิม เหมือนเคย

-๐-๐-๐-

เหมือนเห็น เธอนี้ ที่ไหน
เป็นใคร กันหนอ ขอเผย
ใส่แว่น แฟนใคร ใดเอย
ทรามเชย น่ารัก น่าคลอ

ตอนนี้ เธอหาย ไปไหน
อยู่ดี สบายใจ ไหมหนอ
กอกด เอ่ยปาก ฝากรอ
บอกต่อ ต่อไป ใครเจอ

โอ่งทอง

เอ๊ะเธอคือใครไหนหนอ
อย่าปล่อยให้รอจนเก้อ
อย่าปล่อยให้หลงละเมอ
ให้เพ้ออยู่เดียวเปลี่ยวดาย

หวังเธอคืนคอนย้อนกลับ
นั่งนับเวลาว่าหมาย
พรุ่งนี้มีเธอย่างกราย
โปรยปรายรอยยิ้ม.. บ้านนี้ ฯ
AddEmoticons00949

- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

อย่าคิด มากไป ไกลแก่
โปรดแล เหลียวหน่อย กรอยพี่
ตาเข ตาไขว่ ไม่ดี
กรนี้ ไม่เคย จืดจาง

แม้ปาก จะบิด จะเบี้ยว
ไม่เกี่ยว ไมตรี มีข้าง
น้ำใจ จริงแท้ แม่นาง
อย่าห่าง บ้านน้อย คอยรอ

ถึงแม้น ไม่เคย รู้จัก
ไม่ทัก ไม่พูด ไม่ขอ
โปรดรู้ ไว้นะ ละออ
ห่วงหา หน้าจอ ทุกวัน

กรวิชญ์

หากมีโอกาสได้พบ
อย่าหลบหน้าหายบ่ายหัน
ขอจ้องตาสวยคู่นั้น
ถอดแว่นที่กั้นกันไซร้

ขอยลตาหวานซ่านซึ้ง
จนตรึงตราจิตพิสมัย
คงพริ้มพรายพร่างกลางใจ
ชวนให้เคลิ้มคล้อยลอยภิรมย์

~ มะตูม ~
AddEmoticons00935

เธอคือ ผู้ใด กันหญ้า
หน้าตา สดใส ใจร่ม
ใส่แว่น เห็นแวว ตาคม
แก้มใส ผิวอม ชมพู

แล้วเธอ ไปไหน กันหญ้า
หายหน้า ไม่มา ไม่อยู่
ไม่เคย เห็นเลย พธู
ไม่รู้ เธอนี้ คือใคร

น้ำหนาว

   ๑. ร้อยเรียง เสียงหลาก จากเพื่อน
   ณ เรือน ลานน้อย คอยไข
   "น้ากร" วอนว่า เว้าไป
   ตาเข ตาไขว่ ใช่เลย

   ๒. หญ้าเพียง พูดแค่ แหย่แว่น
   วางแผน เผื่อเลิก เพิกเฉย
   หลายวัน หันห่าง ทางเคย
   เอื้อนเอ่ย อาวรณ์ กลอนซึ้ง

   ๓. "น้าหมอ" รอการ กลับบ้าน
   ผสาน ส่งจิต คิดถึง
   รอเสียง ส่งใจ รำพึง
   บันทึง อยู่ที่ ที่เดิม

   ๔. "ปลาทู" ถามจัง กังขา
   แว่นตา ตอนออก บอกเสริม
   ไม่รู้ ไม่รอ ต่อเติม
   ไม่เริ่ม ไม่เล่า เรื่องราว

   ๕. "น้าโอ่ง" แอบเห็น เป็นใคร
   แกล้งไก๋ กล่าวเตือน เพื่อนสาว
   แฟนใคร ไม่คุ้น ข่าวคราว
   ร้อนหนาว น้าห่วง หากัน

   ๖. "น้าหมู" ดูเพ้อ พร่ำพรอด
   แอบกอด แอบเกย เชยฝัน
   เฝ้าทน ย่นกาล ย่นวัน
   ยืนยัน ย้อนคอน คืนบาง

   ๗. "ตูมนา" ตาลุม ตุ้มม้ง
   เดินหลง เหร่มอง จ้องขวาง
   อยากเห็น เช่นตา ของนาง
   เอ่ยพราง ย่างยิ้ม ย้ายไป

   ๘. "น้ำหนาว" สาวสวย รวยค้า
   ถามหญ้า อย่างงง สงสัย
   เธอนี้ มีนาม ว่าไร
   เป็นใคร ควรทราบ ส่งความ

   ๙. อะแฮ่ม อะห้อย หน่อยนะ
   หญ้าจะ จารจด พจน์พร่าม
   สาวน้อย หน้าแก่ เอ้ยใส ในนาม
   "พี่หญิง" แห่งคาม บ้านน้อยฯ

   ๑๐. วันก่อน ตอนบ่าย คล้ายสะกิด
   หญ้าโทร สับติด ตามหน่อย
   ทราบข่าว คราวแคะ แกะรอย
   เธอป่วย เป็นร้อย โรครุม .. (แหะๆ)

   ๑๑. ขอนอน ผ่อนพัก รักษา
   ต่อวัน เวลา ล้ากลุ้ม
   แอบอาบ พิษร้าย ในมุม
   แอบสุม พิษร้าย ในใจ

   ๑๒. จงหวน หายวัน หายคืน
   หลับตื่น คืนความ สดใส
   สุขภาพ แข็งแรง เร็วไว
   พิไร บนลาน บ้านเรา

กอหญ้า

   กระทู้แว่วแจ้วมากอหญ้าบ่น
   รวบรวมพลพี่น้องประโคมเผา
   ทายปัญหาปริศนาแว่นตาเรา
   บางคนเข้าขู่ภาพพาลเกเร

   ดวงตาน้องสองข้างยังดีอยู่
   สังเกตดูดีดีก่อน ไม่เกเข
   ถอดแว่นตาหน้าคนปะปนเป
   อย่าโมเมมองว่าตาพิการ

   หายหน้าไกลใช่หนีคดีไหน
   เหตุหายไปป่วยซมถมสังขาร
   เหตุหายไปใจท้อทรมาน
   เร่งพ้นกาลกรมเกรียมเพื่อเตรียมใจ

   กลับคืนรังเรือนน้อยเพื่อนคอยหา
   กรรณิกากำหอบหวังมอบให้
   พร้อมส่งเพลงบรรเลงสู่ คนอยู่ไกล
   หยอดฤทัยทั้งจินต์โบยบินตาม

   ลิตเติลเกิร์ล

#๓๒๘

-๐-๐-๐-

เห็นแม่ญิง ยิ้มย่อง หน้าผ่องใส
จ้องลึกใน หน่วยตา พาจิตหวาม
มั่นใจเหลือ เชื่อว่าเขิน เมินหลบยาม
ผู้บ่าวถาม สะเทิ้นอาย ไม่สบตา

-๐-๐-๐-

   แค่ผู้บ่าวกล่าวถามความเคลื่อนไหว
   ดั่งฤดีโดนใครร่ายคาถา
   เป่าเสกมนต์พ่นพิษกดจิตรา
   อ่อนโรยราเรี่ยวแรงใช่แกล้งทำ

   ร้อนผ่าวผิวแผ่ทั่วระรัวร่าง
   ตาฝ้าฟางดั่งฝุ่นเถ้า เข้ากระหน่ำ
   อายเหลือเกินเกินจักเอ่ยทักคำ
   ชายชอบย้ำถามเราก็รู้ดี

   ว่าอายนะ อาย อาย ชายก็รู้
   ยังจ้องอยู่อย่างนิ่งไม่ชิงหนี
   ยืนบิดกายแขนเกี่ยวเฮี้ยวเต็มที
   คว้าไม้ตีต้าบต้าบอย่างเต็มแรง

   ลิตเติลเกิร์ล

   ซื้อข้าวเกรียบทอดกรอบลอบเดินผ่าน
   แสนสำราญสุขใจใช่เสแสร้ง
   เคี้ยวกรุบกรุบแก้มป่องของไม่แพง
   กลัวคนแย่งเดินระวังหน้าหลังมอง

   ยินเสียงดัง ต้าบต้าบ พลั่ก ตุ้บตุ้บ
   หมูหมอบมุบทันใดให้สยอง
   แล้วกระดึ๊บแอบฟังนั่งยองยอง
   มือปิดป้องข้าวเกรียบเทียบชีวิต

   เห็นผู้สาวหวดไม้ใส่ชายนั้น
   ไหวหวาดหวั่นเสียวแท้แน่ในจิต
   มีการปล้นแน่นอนหมูย้อนคิด
   ไม่มีผิดแบบนี้เร่งลี้ไกล

   อยากจะช่วยแต่กลัวตัวไม่รอด
   ข้าวเกรียบทอดอาจถูกชิง ยิ่งหวั่นไหว
   คลานดุ๊บดุ๊บหอบข้าวเกรียบ เลียบหนีไป
   แล้วปล่อยให้เขาตีกัน ฉันขอลา ฯ
   AddEmoticons00936

ฟิ้วววววววววววววววววววว

- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

   ใครกรุบกรบหลบเลือน เสียงเคลื่อนไหว
   มือถือไม้มองตามเสียง เอียงซ้ายขวา
   สองขาย่อนั่งยองมือป้องตา
   ส่ายไปมาไม้แนบแอบข้างกาย

   มองจนทั่วทั้งรอบเขตขอบรั้ว
   ไม่เห็นตัวตามค้นจนเหนื่อยหน่าย
   คงเป็นแมวกระมังชังจะตาย
   เดินเอวส่ายสบายใจโยนไม้ทิ้ง (เสียงดัง..ป๊อก)

   ต๊กกะใจเสียงใครร้อง ซะก้องบ้าน
   แล้วไม่นาน"หมูน้อย"ก็ลอยกลิ้ง
   มาจอดอยู่ตรงหน้านั่งขาพิง
   สองมือกอดบางสิ่งนิ่งมองเรา

   จึงก้มดูรู้เห็นเป็นข้าวเกรียบ
   หมูนั่งเงียบงุบงิบจึงรีบเข้า
   แย่งข้าวเกรียบจากมือหวังยื้อเอา
   เพื่อบรรเทาท้องหิวแทบกิ่วตาย

   ไม่มีการ์ตูนหม่ำข้าวเกรียบ หม่ำมาม่าแทน เนาะ

   ลิตเติลเกิร์ล

   เดินเดินอยู่ดวงดาวก็พราวพร่าง
   ฟ้ากระจ่างแจ่มจ้าก็มาหาย
   มืดไปหมดโลกดับป่านลับวาย
   แอ้งแม้งกายทรุดลงที่ตรงนั้น

   โจรอะไรไยแกล้งแย่งข้าวเกรียบ
   ซ้ำเอาเปรียบนะตัวฟาดหัวฉัน
   ช่างอุกอาจจริงแท้แม้กลางวัน
   เงื้อหมัดเตรียมตะบัน ก็ตะลึง

   เห็นหน้าสาวขาวผ่องยองใยแท้
   เสียก็แต่ตาเหล่ทำเขขึ้ง
   ทั้งทรวดทรงองค์อ่อนอ้อนใจจึง-
   ยื่นข้าวเกรียบให้ถึง ตรงหน้าเลย

   พร้อมส่งยิ้มพริ้มพรายทักทายน้อง
   ยิ่งเมียงมองถูกใจใช่แน่เหวย
   คงชื่นชูคู่แท้แน่ทรามเชย
   หวังคุ้นเคยข้าวเกรียบนี้ พี้ให้เธอ ฯ
   :
   .
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ใครเคยเห็น..ขอเสียงหน่อย (อ่าน 15315 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้