ลุกนึ่งข้าวเป่าไฟไม่เคยขาด
ล้างถ้วยถาดจานชามหม้อน้ำหม่น
ปัดหยากไย่ไม้กวาดสะอาดบน
ขยะล้นพ้นถังฝังเผาไฟ
หย่อนชะลอมจ่อมบ่อรอตักน้ำ
ผ้าเปื้อนดำซักสีขยี้ใหม่
เล่นกับน้องร้องเพลงกระเตงไป
น้องหลับไหลเข้าป่าหาเห็ดฟืน
ตะวันคล้อยซอยหยวกลวกเลี้ยงหมู
งมปลาปูช้อนผำเตาน้ำตื้น
จูงวัวควายปลายไร่รีบกลับคืน
ก่อนดึกดื่นสุมไฟควันไล่ยุง
หิ้วกระเป๋าเข้าเรียนเกือบเจียนสาย
กินข้าวงายเหลือพอห่อใส่ถุง
สวมเสื้อปะกระดุมหายสบายพุง
กางเกงนุ่งซิบแตกดูแปลกตา
จะปอหนึ่งปอสองรุ่นน้องพี่
ร่วมชีวีชักชวนกันถ้วนหน้า
ให้รู้รักสามัคคีปองปรีดา
เล่นเฮฮาสนุกคลุกฝุ่นดิน
อร่อยข้าวเฒ่าแก่นอนแบฝัน
ย้อนถึงวันเนานานสู่ฐานถิ่น
มิเหลือร้างค้างไว้ให้ยลยิน
คงหมดสิ้นวิถีอันดีงาม
รพีกาญจน์
