ม่อนมาแว้วแจ้วแจ้วอะพิโธ่
ม่อนแบกปืนกระบอกโตมาถึงนี่
ลูกกระสุนยัดใส่พร้อมราวี
ยิงกันทีเสียงดังถึงเมืองกาญจน์  (ทำไมดังถึงเมืองกาญจน์ อย่าถามนะครับ ม่อนตอบไม่ได้หรอก )

นี่เป็นปืนวิเศษเสกมนต์ขลัง
ต้องกดตังค์อิออนกว่าจะผ่าน
กว่าจะสั่งได้นั้นก็ตั้งนาน
ให้คุณพรานปราบสาวในบ้านน้อย

ใครถูกยิงนั้นจะหมดแรงเรี่ยว
หน้าก็เหี่ยวจมูกหดคางก็ห้อย
และจะเกิด ฝ้า กระ พร้อมริ้วรอย
พอแรงถอยกันหมดก็เสร็จเรา

ร้ายกว่าเวทย์มนต์ใดทั้งหลายอีก
ถึงมีปีกก็ไม่รอดหากโดนเข้า
ก่อนจะยิงนั้นต้องกินข้าวเช้า
เพื่อจะเอาแรงไว้เหนี่ยวไกปืน
 
ม่อนจัง
 
ม่อนไปกินข้าวก่อนครับ เดี๋ยวค่อยกลับมาลุยต่อ ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย กินแต่ก๋วยเตี๋ยวส้มตำไป เมี๊ยว..

 

ม่อนคิดถึงชิซูโอ่งกว่าใครไหน
เชื่อม่อนได้ไม่หลอกหรือบอกผ่าน
ยิ่งเวลาม่อนตักข้าวใส่จาน
หน้าหวานหวานชิซูโอ่งก็ลอยมา

อีกไม่นานเบาหวานคงกินแน่
ม่อนต้องแย่ปล่อยไว้คงหนักหนา
รีบโรยเกลือหมักโอ่งซะเลยนา
หวังใจว่ารสชาติกลมกล่อมไง
 
ม่อนจัง