เสียกายอย่าเสียใจ

หลงคำหวานหว่านล้อมทั้งหอมหวาน
เผลอดวงมานสั่นเทิ้มจนเคลิ้มฝัน
ถูกเกินเลยเชยชมพรหมจรรย์
เสียสิ่งอันสุดสงวนไม่ควรเลย

มาเสียใจภายหลังนั่งนอนเศร้า
คิดโทษเขา“หลอกชิงสาว”ทิ้งเฉย
ต้องเสียทั้งใจกายถูกชายเชย
ซ้ำถูกเย้ยเยาะว่า“เสียประตู”

การเสียกายง่ายยากแม้หากเสีย
ถ้าละเหี่ยรันทดใจหดหู่
เป็นความคิด“ผิดซ้ำ”ไม่จำครู
กลายเป็นผู้อ่อนแอแพ้ภัยตัว

หากแม้นเสียกายไปใจอย่าเสีย
แม้กายเพลียใจพร้อมไม่ยอมชั่ว
ราคีร่างล้างได้ไม่ต้องกลัว
ใจคือหัวหน้าทำความชั่วดี

ร่างกายเปื้อนเปรอะไปใจอย่าเปื้อน
ใจเจ้าเรือนรู้รักในศักดิ์ศรี
ระวังไว้ไม่ซ้ำกรรมราคี
เพียงเท่านี้เธอนั้นฉันชื่นชม

เต็ม อภินันท์
๒๙ กันยายน ๒๕๗๗/๑๔.๐๙ น.

ขอบคุณภาพจาก Internet

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เสียกายอย่าเสียใจ (อ่าน 5670 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้