ก้มก้มไปปวดตาบ้าชะมัด
ถึงอยากตัดก็ยังกลับกระสับกระส่าย
เปิดอินบ๊อกซ์ตอนพักแชททักทาย
กับสหายหน้าจอจ้อกันเกรียว
นี่มันยุคออนไลน์เข้าใจนะ
ต้องพบปะ ปรับลุค ยิงมุกเสี่ยว
เพื่อนนั่งรอบรอบตัวเหมือนหัวเดียว
ไม่คิดเอี่ยวสังสรรค์จำนรรจา
แบตใกล้หมดอีกละคุณพระช่วย
"น้องคนสวยค่อยพบกันในวันหน้า"
เงยจากจอแล้วพลันพรั่นอุรา
เอาละวา...เพื่อนหาย ตายสิตู!
.................................
เปลวเพลิง
