กาพย์ยานีลำนำ ..-๐ แผ่วแผ่วเพียงแว่วยิน (แม่วงก์สะอื้น) ๐-

   - ยานีรจนา -
   -๐ แผ่วแผ่วเพียงแว่วยิน (แม่วงก์สะอื้น) ๐-

   ๑.
   แม่เอยอกสะอื้น
   ทุกค่ำคืนสะอื้นครวญ
   สัตว์ส่ำก็กำสรวล
   ด้วยโศกศัลย์ที่ซ่านซึม

   ไม้ใหญ่ยั่งยืนหยัด
   ยืนสงัดอย่างเงียบงึม
   ทั่วเถื่อนฟุบเฟือนทึม
   ดุจทบท่าวแทบไผท

   แสงสูรย์อาดูรแสง
   กับเปลี่ยนแปลงที่เป็นไป
   เร้นลาอย่างอาลัย
   ด้วยดวงจิตที่จ่อมจม

   ๒.
   แม่วงก์หากวอดวาย
   วาบสลายกับสายลม
   โตรกตรวยก็ตรอมตรม
   ต่อน้ำเงินที่งอกงาม

   เสียงโก่ที่โห่ก้อง
   คือขื่นข้องใช่ขื่นขาม
   เสียงครวญทุกเขตคาม
   คือขุ่นแค้นทุกชั่วคน

   เสียงสื่อที่สื่อสาร
   จักจดจารด้วยใจจน
   เนิ่นนานมิจำนน
   คงขานขับทุกวันคืน ฯ

   ๓.
   งามเอย.. งามนัก
   งามประจักษ์จากใจมิใช่ฝืน
   แม่นั้นมีแต่ให้ไม่กักกลืน
   ยามแม่ขื่นแม่ไข้.. ใครจักมอง ๚ะ๛
   :
   .
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กาพย์ยานีลำนำ ..-๐ แผ่วแผ่วเพียงแว่วยิน (แม่วงก์สะอื้น) ๐- (อ่าน 7806 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้