ไม่อยากเป็น เช่นเงา ให้เขาหลอก
ไม่อยากบอก ว่าแสนรัก สักเพียงไหน
ไม่อยากเผย เอ่ยพร่ำ กลัวช้ำใจ
ไม่อยากใกล้ หวั่นฤทัย หักไม่ลง..

จึงขอหลบ พลบค่ำ น้ำตาไหล
กระทงใจ ไหลลอย ปล่อยให้หลง
ลอยไปเถิด อย่าเกิดซ้ำ ย้ำยอมปลง
รักไม่ส่ง คงไม่สม ก้มรับกรรม..

หลบมุมมืด ฝืดฝืน ไม่ชื่นจิต
ใจหวนคิด ปีกลาย ยังหมายหมอง
ที่ที่นี้ มีพี่-น้อง คล้องประคอง
สุขเราสอง  นั่งมองกัน วันลอยเทียน..

อธิษฐาน  จากจิต  พี่ชิดน้อง
สองประคอง กรองผกา มานบเศียร
ค่อยค่อยโน้ม กระทงน้อย มาลอยเวียน
แล้วอิงเปลี่ยน โอบต้อง  สองมือนาง..

สุขไหนไหน ใดเทียมเท่า  เจ้าแนบข้าง
ไม่มีร้าง  ห่างจร มิหมองหมาง
รักล้นปรี่ ฤดีใส ไม่จืดจาง
ร่วมใจสร้าง  ทางรัก  สลักลาย..

มาปีนี้  วิถีทาง หมางมาพบ
วันบรรจบ  นบคงคา น่าใจหาย
เคยเคียงคู่ อยู่สลัก รักกลับกลาย
ผลสุดท้าย  มลายสิ้น  ถิ่นรักเอย