ยังไม่สายที่จะกล่าวคำว่าสวัสดีปีใหม่ กับพี่ๆเพื่อนๆน้องทุกท่าน
กระผมมาช้าก้อเพราะว่า เมาตั้งแต่วันที่ 30 ธันวาคม 2557
จนกระทั่ง วันนี้ 5 ม.ค.58 หากจะบอกว่าอาการเมานั้นไม่ดีเลย
แต่ทว่า คนเรานี้ก้อแปลกที่ยังชอบดื่มอยู่เสมอเอาเถอะปล่อยไปกับปีเก่า
เรามาเริ่มชีวิตใหม่ ที่พร้อมจะก้าวต่อไปด้วยความมั่นคงและความขยันหมันเพียร
เพื่อจะให้ความอยู่รอดต่อไปเช่นที่ผ่านมาแต่จะทำให้ดีกว่าเก่า
กระผม ขอแสดงความรู้สึกให้ฟังสักนิดนะครับ ด้วยความรู้สึกนี้มีผลกับการดำรงชีวิตเป็นอย่างมาก
ทำไมถึงบอกแบบนี้ครับ ก็เพราะว่าการที่เราได้แสดงจินตนาการวาดฝันบทกลอนหรือแม้แต่คำบอกเล่าต่างๆ
ก็ล้วนสร้างความรู้สึกไปถึงบุคคลภายนอกได้เสมอแม้จะเป็นแค่ความคิดเป็นส่วนตัวก็ตาม
ฉะนั้นถ้อยคำพรรณนาที่ได้จรดลงไปบ่งบอกอะไรหลายอย่างที่ท่านเหล่านั้นได้ลิขิตลงไป
กระผมจึงมองในแง่ส่วนตัวว่ามีผลกับการดำรงชีวิตได้เช่นกันห้ามคิดถึงการใช้ข้าวปลาอาหารนะครับ
ท้ายนี้ ขอขอบพระคุณเว็บบ้านกลอนน้อยที่เปิดโอกาสให้กับทุกท่านที่มีจินตนาการอยากแสดงออกทาง
วรรณศิลป์เพื่อรักษาไว้ซึ่งภาษาไทย ขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ
วรรณดี
๕ มกราคม ๒๕๕๘
