มีคนอยากพับแผ่นฟ้ามาสักครึ่ง
เพื่อให้ความคิดถึงอยู่ใกล้ใกล้
เพราะฟ้ากว้างระยะทางแสนห่างไกล
กลัวหล่นหายในสายลมจมทะเล

เขียนคิดถึงแปะฝั่งฟ้าเผื่อเธออ่าน
หวังจรดจารถ้อยจำนรรจ์ไม่หันเห
หากเหว่ว้าโปรดจำไว้ไม่รวนเร
ไม่เคยเหรักหายห่างร้างจากเธอ

      มุกดาริน