[ ท่ามกลาง ● กลอนกลบทกบเต้นต่อยหอย ]

 

        [ ๑ ]

        ๏ กำลังใจ........ไกลลี้จาก.........พรากเขนย

        ลมรำเพย.........เลยร่ายพ้น........จนสงัด

        มันหงอยเหงา....เมางุ่มง่าม.........คร้ามชะมัด

        ขอได้ซัด.........ขัดแดซีด...........ขีดละเลง

 

        [ ๒ ]
        ๏ ลบสีดำ.........ล้ำเส้นโดด.........โหดมหันต์

        มืดมิดพลัน........มันหมองพล่าน.....คร้านเขย่ง

        เอื้อมสุดปลาย....อายเสียเปล่า......สาวกระเตง

        กลับลอยเคว้ง......เกรงหลุดคว้า......กว่าได้ครอง

 

        [ ๓ ]
        ๏ มองโลกกว้าง....หมางลบกวาด....ดาษดายดื่น

        ข้าทนฝืน............ขืนทบฝาก.......มากเป็นสอง

        รีบกำจัด.............รัดกุมจิต..........คิดไตร่ตรอง

        จักกุก่อง.............จ้องเก็บเกี่ยว....เสี้ยวนาที

 

        [ ๔ ]
        ๏ หากมาใส่.........ให้หมดสิ้น........ยินเสียงพร่ำ

        ทั้งคมคำ.............ทำคั่นคู่...........ชูราศี

        เพื่อเติมก่อ...........พอเติบก่อน......หย่อนวจี

        จับบดบี้...............จี้บอกบท.........รสรูปความ

 

                     " อักษราวุธ "

                      ๑๑ ม.ค. ๕๘