อยากตอบแต่อาย

เธอตัดพ้อต่อว่ามาแว่วแว่ว
ว่า“รักแล้วไยร้างจนห่างหาย
ให้รอหาผวาเห็นมิเว้นวาย
ทนเดียวดายในหนาวนอนร้าวทรวง”

อยากตอบถ้อยจำนรรจามาแจ้วแจ้ว
ว่า“น้องแก้วรู้ไหมใจพี่ห่วง
คะนึงหาอาวรณ์ภาพหลอนลวง
เห็นน้อง“ควง”ชายอื่นแล้วขื่นใจ”

ความห่วงหาอาวรณ์รักร้อนรุ่ม
จนกลัดกลุ้มหึงหวงทรวงหม่นไหม้
เพลิงราคร้อนเร้ารุมสุมทรวงใน
หนาวเพียงไรยิ่งร้อนนอนกังวล

เธอตัดพ้อต่อว่ามาแว่วแว่ว
ได้ยินแล้วพาจิตคิดสับสน
อยากตอบเธอแต่อายแก่ใจตน
มิใช่คนที่เธอเพ้อถึงเลย

เต็ม อภินันท์
๙ มกราคม ๒๕๕๘/ ๒๐.๐๗ น.

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อยากตอบแต่อาย (อ่าน 5486 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้