ทางแห่งพรหม

ทางแห่งพรหม

กุมภาพันธ์ห้าสิบแปดแดดพยับ
ทอแสงซับสาดฟ้าปลายหน้าหนาว
เสียงใบไม้ระงมลมกรูกราว
เหมือนบอกข่าวความรักจักราโรย

ดอกไม้บนลานหญ้าที่บ้าน
ลากิ่งก้านร่วงแล้วอย่างแผ่วโผย
เหลือเพียงโศกดอกช้ำร่ำลมโบย
อย่างเฉื่อยโชยเชื่องช้าทุกนาที

ชีวิตที่ผิดด้านผ่านให้คิด
คล้ายควันพิษคละคลุ้งฟุ้งทุกที่
จึงไม่มีน้ำใจความใยดี
ความปรานีอาวรณ์อ่อนระอา

เหลือเพียงแก้วแววใสไม่ปรากฏ
เหมือนราดรดหมกมุ่นเพียงฝุ่นฝ้า
สิ่งสวยงามเคยเห็นไม่เย็นตา
สิ้นคุณค่าเสียแล้วแก้วดวงใจ

หรือลิขิตผิดตอนให้อ่อนล้า
พรหมบัญชาอาเพศเป็นเหตุใหญ่
สร้างเส้นทางขนานยามผ่านไป
สุดหัวใจบรรจบพบทักทาย

เป็นธรรมดาสามัญกระนั้นหรือ
ลมกระพือหวนไห้ยิ่งใจหาย
นิ่งฟังเสียงสายลมพรมรอบกาย
วันสุดท้ายตอกย้ำคำอำลา

วาริน
14/2/58

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ทางแห่งพรหม (อ่าน 4647 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้