อยากออกไปเดินเล่นเก็บเม็ดฝน
ซ่อนรอยหม่นที่ล้นตาก่อนพร่าไหล
ขอซุกซอนก่อนจะหยดรดอาบใจ
สายฝนโปรยอาจช่วยให้ใจกลับคืน

อยากออกไปเดินเล่นกลางแดดจ้า
เผื่อแววตาจะหายหมองไม่ต้องฝืน
รอยระทมขมไหม้ใจกล้ำกลืน
เก็บความขื่นขมน้ำตาพาพัดไกล

เพราะตอนนี้ในยามนี้ใจมันล้า
แม้นน้ำตาหมดโลกวิโยคไห้
จะป่าวร้องก้องฟ้านภาใด
ไม่อาจให้พ่อที่รักนี้ฟื้นมา

          มุกดาริน

กล่าวคำใดในมิตรที่ชิดชอบ
กล่าวคำขอบคุณใดแทนใจฉัน
ระลึกถึงมิตรภาพอาบผูกพัน
แม้นไม่เคยพบหน้ากันใจกลับมี


         
         มุกดาริน

#ขอบคุณนะคะในมิตรภาพที่แสนดี
ในบ้านน้อยหลังนี้ที่งดงามมากๆค่ะ ^^~

 #ขอบคุณอีกครั้งค่ะปู่กดและพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ
ในบ้านน้อยฯที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นจริงๆ
ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงโลกออนไลน์
...บางครั้งคำว่าเพื่อนก็อยู่แค่เอื้อมมือคว้า


       
       มุกดาริน