...
~ !!! ~
..
..โอบกอดกาลเวลา..
..
๑. เพียงมนุษย์..ผู้ใฝ่ในความรัก
มั่นสมัครเอื้อมคว้าเวลาล่วง
ยามนี้ใจย่อยยับใกล้ดับดวง
เมื่อน้ำจิต ขอด กลวง ด้วยน้ำมือ
..
๒. ให้กระหาย..รสอร่อยในรอยค่ำ
หอมทรงจำห้ามได้อย่างไรหรือ
กลิ่นกอดคุ้นอุ่นให้ซ่านกระพือ
พอประทังผ่านมื้อ..เมื่อหิวโซ
..
๓. เหมือนกำลัง..หายใจไม่ทั่วท้อง
คล้ายสมองสั่งตนเป็นคนโง่
จนตรอกต้องซ่อนช้ำทำคุยโว
หรือเพียงวาด..มโนอยู่อย่างนั้น
..
..
๔. เพียงปล่อยร้าง..หัวใจให้แห้งขอด
มาโอบกอดสายกาลซึ่งผ่านผัน
ดับกระหายโหยหาหนึ่งชีวัน
สุดที่รักของฉัน..ที่วายปราณ ฯ
..
..
Paper Flower
..
..
ขอบคุณภาพจาก Internet…
