# กลบทมธุรสวาที #

" เลิกระทม "

เมื่อเขาไม่ ไยดี มิมีจิต
เขาไม่คิด มีใจ หรือใฝ่หา
ไยเราต้อง หมองช้ำ หลั่งน้ำตา
เหมือนไร้ค่า ร้องไห้ ทำไมกัน

เลิกระทม ขมขื่น กล้ำกลืนเจ็บ
เลิกกักเก็บ วิโยค เศร้าโศกศัลย์
เลิกละเมอ เพ้อพร่ำ หรือรำพัน
เลิกคิดฝัน เถิดนะ ตื่นภวังค์

รักตัวเอง เร่งตน เป็นคนใหม่
หยุดหมองไหม้ มองข้าม เรื่องความหลัง
ซากวันวาน ผ่านสิ้น รักภินท์พัง
เติมแรงหวัง อย่าท้อ สู้ต่อไป

* พราว วลี *
  31/1/58
 *กลบทมธุรสวาที* ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๓ ของตำราศิริวิบุลกิตติ์

      พิจารณาโดยรวมเห็นว่า ที่เพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

     - ๑.) ในทุกวรรคของกลอน ให้มีสัมผัสสระแทรกระหว่าง คำท้ายของช่วงกลาง กับ คำที่สองของช่วงหลัง (xxx...x*A*…x*A*x) เป็นหลัก
     - ๒.) ในวรรคสดับ และวรรครอง (วรรค ๑ และ ๓) ให้เพิ่มสัมผัสสระชิดอีก ๑ คู่ คือระหว่าง คำท้ายของช่วงแรก กับ คำแรกของช่วงกลาง (xx*A*...*A*x…xxx)

**** กลบทมธุรสวาทีนี้ มีปรากฏที่มาเฉพาะใน "กลบทศิริวิบูลกิตติ์" ไม่มีปรากฏใน "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"