สมุดภาพโคลงกล (เก็บมาฝาก)

วันนี้มือซน ไปค้นคว้าหาโคลงกลบท
เลยไปพบเจอของดีของเก่า
ของไทยทำ ของไทยแท้ๆ
แต่ตอนนี้ของชิ้นนี้ ไม่ได้อยู่ในเมืองไทย

ภาษาที่ใช้เป็นภาษาไทยรุ่นเก่า
หลายๆคำ ปัจจุบันไม่ได้เขียนแบบในเอกสารแล้ว

ตามเอกสารใช้ชื่อว่า สมุดภาพโคลง
มีทั้งหมด ๕๘ หน้า พร้อมรูปภาพประกอบ
สามารถเปิดดูได้ตามลิงค์ข้างล่างนี้

http://dl.wdl.org/8965/service/8965.pdf

ในเอกสารมีทั้ง โคลงสี่สุภาพ โคลงดั้น โคลงกลบท โคลงกล

แต่ไม่มีวิธีถอดกลให้ ต้องใช้ความสามารถเอง
มีผู้รู้บางท่านได้ศึกษาเอกสารชิ้นนี้แล้ว
และถอดกลออกมาเป็นโคลงเรียบร้อย
(ขออภัยที่ยังไม่ได้ ตามไปเก็บวิธีถอดกลมาฝาก)

ได้เห็นเอกสารแล้ว นึกถึงความอุตสาหะของชนรุ่นก่อน
ที่สร้างสรรผลงานขึ้นมา ล้วนสร้างจากสองมือทั้งสิ้น
ไม่มีอุปกรณ์ช่วย ไม่มี ไอ-โฟน ไม่มี โน้ต ๔ ช่วยงาน
มาจากจินตนาการล้วนๆ

ลองเข้าไปเยี่ยมชมกันได้เลยครับ

เลยจัดโคลงกลแบบง่ายๆมาฝาก
ลองถอดกันดูนะ
มาจากเอกสารหน้าที่ ๔๗

ท่านใดถอดความได้อย่างไร
นำมาเสนอกันหน่อยนะ

ตามมาทันใด ขอบคุณปู่กดครับผมมมม
นั่งตาแจ้งกันทั้งคืน งานนี้ แฮ่ ๆๆ

ท่านหมูเข้าไปอ่านเอกสาร ระวังช็อค (shock) เน้ออ..

มันเยอะแยะจน ลายตา ตาลาย

หลายๆหน้า ต้องทำเป็นมองข้ามไป

กลัวติดกับ หลงกล คุณครูรุ่นเก่าๆ

หลงกลไม่ได้หมายถึง เสียรู้ นะ

แต่หมายถึง หลงเข้าไปในโลกแห่งกล เลยละ

เก็บโคลงกลมาฝากแล้ว

ตามด้วย โคลงกลบท
ชื่อตามเอกสารว่า พิไครยลมภอ
(ถ้าสะกดผิด ต้องขออภัยด้วย)

โคลงบทนี้ ไม่ต้องถอดกล
แต่ต้องอ่านให้เป็นภาษาไทยปัจจุบันให้ถูกต้องนะ

เมื่อเทียบลักษณะกับ โคลงกลบท พิไครยลมภอ แล้ว

โคลงสำนวนนี้ก็เป็น โคลงกลบท พิไครยลมภอ เหมือนกันสินะ

#๑๙๐

ปองสองครองห้องร่อง......ทองกอง
สองกล่องทองมองของ.....ส่องจ้อง
ครองสองย่องลองมอง......สองป่อง
สองผ่องมองสองท้อง.......ผ่องพ้องปรองดอง

มองสองหมองท้องป่อง.....ปองของ
สองย่องปองของดอง.......กล่องร้อง
สองมองช่องของกอง.......ลองท่อง
สองป่องของสองน้อง.......ท่องต้องของดอง

ยกมาจากกระทู้เก่า

http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=1095.msg2920#msg2920

กระทู้ กาพย์ยานี ๑๑ กลบทบาทเลื่อนล้า ล้อ ดูหนูสู่รูงู กาพย์ห่อโคลง ประพาสธารทองแดง

   อ่านตามลำดับหมายเลข (๑ ๒ ๓) ทะลุคำกลางไปจนท้ายสุด
   แล้วค่อยวนกลับมาอ่านคำนอกสุดของแต่ละบาท (๔) วนเป็นวงรอบไป
   รวมเป็นบาทสุดท้าย ซึ่งดูแล้วลักษณะคล้ายกับใยแมงมุม จะได้ว่า

   - กลโคลงแมงมุมชักใย -

   น้องขึ้งก็เพราะน้อง........... ฟังเขา
   มาด่วนตัดเพราะเดา......... อื่นโอ้
   ฟังเขาเพราะเขาเอา.......... กลล่อ
   น้องมาฟังเขาโอ้............... ล่อน้องมาฟัง

   ขึง = ขึ้ง
   ฟงง = ฟัง
   ฬ่อ = ล่อ

   ร้างโรยรศรักแห่ง.......... เราไฉน
   แรมที่ความรักใคร........ อยู่ได้
   สองเจ็บเพราะรักไกล ... กันอยู่
   ร้างแรมสองไฉนได้....... อยู่ร้างแรมสอง

* ต้นแบบโคลงกลสมัยก่อนมักมาจากสมุดไทย ,จินดามณี และศิลาจารึกวัดโพธิ์
เอกโทมักไม่ตรงแบบโคลงสี่ฯ จึงคาดว่าเป็นโคลงโบราณอย่างโคลงมหาสินธุมาลี
หรือบางกรณีก็เป็นโคลงดั้น (อย่างของกรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรสจะเป็นโคลงดั้นวิวิธมาลี)

   - กลโคลงไสรวายุบุท (ไสยวายุบุตร) -

   วายุบุตรมกุฏิแกว่นแก้ว...........รณรง
   อาษาพระพุชพงษ์..................ทั่วหล้า
   สังหารพวกอสุรวงษ................ม้วยมอด
   ได้แต่พรันผืนผ้า.....................ชุบน้ำทะลุเศียร

   ถอดโดยอ่านตามรูปแบบข้างล่าง ตามลำดับ 1 2 3 และ 4 โดยอ่านตามทิศลูกศรที่ลากไว้

   สังเกตุว่า ลูกศรสีแดง (เส้นที่ 3 และ 4) แม้จะดูยึก ๆ ยือ ๆ
   แต่เมื่อแบ่งครึ่งตามแนวตั้ง (แนวสีฟ้าหมายเลข 1) และนำฝั่งทางขวามือ (ที่มีหมายเลข 1 และ 3)
   มาหมุนกลับหัวลง รูปแบบการวิ่งของลูกศร จะเป็นรูปแบบเดียวกันนั่นเอง) ดังภาพข้างล่าง

   แม้ตำแหน่งเอกโทไม่เป็นตามโคลงสี่สุภาพในปัจจุบัน ก็ตีว่าเป็นโคลงโบราณอย่างโคลงมหาสินธุมาลี
   ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   สมรเอยสายสวาทโอ้........ เรียมครวญ
   อกเอยไกลสวาทนวล........ เรียมไห้
   ทาบทุ่มอกอักอวล............ จตีร่ำ
   ทาบอกอวลร่ำไห้...............ครวญโอ้สายสมร

   สมอร = สมร
   ครวน = ครวญ
   สวาศ = สวาท
   อวน = อวล
   อัค = อัก (กระอัก)
   จตี = จะตี (อาการตีอกชกหัว = เสียใจ)

   ผมคิดว่าประมาณนี้นะครับ
   หากตำแหน่งเอกโทไม่เป็นตามโคลงสี่สุภาพในปัจจุบัน ตีว่าเป็นโคลงโบราณอย่างโคลงมหาสินธุมาลี
   ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม

   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

ครับ ท่านหมู

ถอดกลออกมาอ่านแบบนั้นแหละครับ

แต่ไม่รู้ว่า คำที่ใช้ ลักษณะการเขียนคำ และสื่อความหมายแบบไหน

อันนี้ยอมแพ้

ปู่กดว่าแก่แล้ว ยังแก่ไม่ทันเลยขอรับ

อิอิ...

อะจ๊ากกก บ่ได้แก่ขะรับท่านปู่ แค่ชราเท่านั้นเอง เอ๊ย มะช่าย พอดีผมมาเทียบกับหนังสือจินดามณีที่มีอยู่น่ะครับผม การเขียนในสมัยก่อน ไวยากรณ์การสะกดคำ ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้ ซึ่งตรงกันน่ะครับ เช่นคำที่ขีดเส้นใต้

จใช้ = จะใช้ / จอ่าน = จะอ่าน / จเปน = จะเป็น หรือ สงงเกด = สังเกตุ / ดงงนี้ = ดังนี้ / ทงงนั้น = ทั้งนั้น หรือ เดอน เดิร = เดิน / เชอน = เชิญ / กำเรอบ = กำเริบ น่ะครับ

หากพิจารณาแล้วอ่านไปตามเส้นที่ร่างไว้เป็นรูปฟันปลาจากซ้ายไปขวา (แถวที่ ๑)
แล้วค่อยวนกลับมาอ่านซ้ายไปขวาอีกรอบ (เริ่มแถวที่ ๓)
ลองเลือกเพียงอักษรสีเหลืองมาใช้ก่อน (มีอักษรสีขาวอีก คาดว่าเป็นการแก้ไข) จะได้ว่า

   - กลโคลงโกมุตชาดหย่างคำภีรพิทัคธ (โกมุทชาติอย่างคัมภีร์พิทักษ์) -

   เสียงนกกกไกลก้อง..........หวั่นไพร แม่เอย
   หวาดว่าเสียงสายใจ..........แจ่มแจ้ว
   โอ้อกนกดอกไกล.............จิตหวั่น นักแม่
   ฟังหวาดว่าเสียงแก้ว.........ใจเคลิ้มแจ้วถวิล ฯ

หากเลือกอักษรสีขาวมาใช้ จะได้ว่า

   เสียงนกเรียมคิดว้า.............หวั่นมิตร แม่เอย
   หวาดว่าเสียงสายจิตร..........แจ่มแจ้ว
   โอ้อกนกนิ่งคิด...................ใจหวั่น ถวิลแม่
   ฟังหวาดว่าเสียงแก้ว............จิตเคลิ้มแจ้วเสียง ฯ

คิดว่าประมาณนี้ครับผม
   ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม

   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

ขอบคุณครับ ท่านหมู

ที่ถอดความมาให้อ่าน

ท่านหมูนี่สมกับเป็น

ชายไทยแท้แต่โบราณ

จริงๆนะครับ

ขอคารวะ

อิอิ...

เดี๊ยนรู้สึกตื่นแร๊พ เอ้ย ตื่นเต้นมากเลย
พึ่งเคยรู้ พึ่งเคยเห็นว่า มีกลที่คนสมัยก่อน
เขาประดิษฐ์ขึ้นมาเล่นกัน อึ้งมาก
ดีใจ ที่เห็นคนรุ่นหลัง เก็บมาศึกษา
และนำมาเผยแพร่ หาดูยากนะ
ที่น้าหมูถอดออกมาให้เห็นจะจะ แบบนี้

ขอบคุณ ปู่กด ปู่หมู มากมายเลย จริง ๆ

:a015:

ชายไทยแท้แต่โบราณ เอ ฟังแปลก ๆ แฮะ ติ๊กต่อก ๆๆ

   จากภาพ หากลองจับพญานาคที่เห็น ยืดลำตัวออกตรง ๆ
   วางอักขระในตำแหน่งเดิม ในลักษณะตรง ๆ เช่นกัน
   แล้วอ่านจากหลังพญานาคตัวแรก ไล่ไปหลังพญานาคตัวที่สอง
   แล้วก็วกมาท้องพญานาคตัวแรก ไล่ไปท้องพญานาคตัวที่สอง
   เหมือนอ่านหนังสือเรียงบรรทัดตามปกติ จะได้ว่า

   เรียงอ่านได้ว่า

   วิษณุกฤษณะเจ้า..................กษิสินธุ์
   นิทรปฤษฏางค์นาคิน............ตื่นช้า
   ธาดา ธ ฤบดินทร์..................จอมโลกย์
   จงเล็งทุกขอ้า........................นิราศร้างแรมสมร

   วิษนุกฤษน = วิษณุกฤษณะ
   กระสิสิน = กษิ (น้ำนม)+สินธุ์ (แม่น้ำ ,ทะเล) = เกษียรสมุทร (ทะเลน้ำนม)
   นิทร (นิด) = นิทรา (นอน)
   ปริษตาง = ปฤษฏางค์ (หลัง)
   ทาดา = ธาดา (ผู้สร้าง)
   เลง = เล็ง

   ประมาณนี้ครับ

   ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   (ปล. รูปพญานาค ตั้งใจสุดฝีมือแล้ว ได้แค่นี้เอง)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: สมุดภาพโคลงกล (เก็บมาฝาก) (อ่าน 21910 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้