๐ หิวก็หาที่พึ่ง ๐

เมื่อลิ้นสากปากแห้งไร้แรงหิว
ไส้คอดกิ่วฟังร้องท้องว่างเปล่า
ก่อนลมยัดอัดแน่นแทนบรรเทา
ตั้งแต่เช้าจดเย็นไม่เห็นจาน

ต้นศกเอื้อยเรื่อยมาห้าเดือนย่าง
อิ่มอดบ้างสลับกับอาหาร
อิ่มอืดพุงรุ่งพลันอันตรธาน
อดซมซานคอยเศษยื่นเมตตา

ถามพวกพรรคหนักเบาเอาทั้งนั้น
ถากถางฟันสาแหรกหาบแบกบ่า
หอบหิ้วห่อถ่อเทล่วงเวลา
ค่ำคิดค่าร้อยสองร้อยพลอยดีใจ

อาจจำแนกแลกกินสิ้นคาบมื้อ
ตกลงหรือเพียงชอบมอบของให้
ข้าวแกงเหลือเกลือป่นกะปิใน
กระปุกใหญ่ปลาร้าปลาแห้งแบ

ยินเสียงซอหอสายกระจายข่าว
มีข่าวคราวเสีงแคนโหมแหนแห่
ลิเกร้องรำวงนงเสียงแน
ฟ้อนแอ่นแอ้โท่นโท่นเสียงดนตรี

มีปอยหลวงตวงสรงองค์พระธาตุ
ยกครูเทพพรหมราชยมญาติผี
ไปร่วมด้วยช่วยงานกรานยินดี
ดื่มกินฟรีเยี่ยมยอดตลอดวัน

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ หิวก็หาที่พึ่ง ๐ (อ่าน 3682 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้